شرکت آشیانه ققنوس ایرانیان | علیرضا نوروزی | آموزش ساخت پهپاد | پهپاد

آموزش، طراحی، ساخت، تعمیر و پشتیبانی انواع پرنده های بدون سرنشین (غیرنظامی)

شرکت آشیانه ققنوس ایرانیان | علیرضا نوروزی | آموزش ساخت پهپاد | پهپاد

آموزش، طراحی، ساخت، تعمیر و پشتیبانی انواع پرنده های بدون سرنشین (غیرنظامی)

شرکت آشیانه ققنوس ایرانیان
تیم ما جمعی از مهندسان هوافضاست و هدف ما آموزش، طراحی، ساخت، تعمیر و پشتیبانی انواع #پهپاد و آسان کردن زندگی از طریق محصولاتمون در این زمینه است.
به سایتمون حتما سر بزن خیلی امکانات بیشتری وجود داره:
www.phoenix-air.ir

طبقه بندی موضوعی

۴۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «#هوافضا» ثبت شده است

مقدمه

شغل مهندسی هوافضا برای افرادی که به هواپیما و فضاپیماها علاقمند باشند مناسب است. 

این افراد باید در ریاضیات، فیزیک، فناوری اطلاعات و به خصوص زبان انگلیسی قوی باشند

 و محل کار این افراد ممکن است در دفتر کار یا در کارخانه باشد.

 امروزه کارهای طراحی، مدلسازی، آزمایش ها، ارزیابی و آموزش را با کمک برنامه ها 

و نرم افزارهای شبیه ساز کامپیوتری توسط این افراد بیشتر انجام می شود بیشتر در دفترها انجام می شود.

این رشته با طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و غیره سر و کار دارد.

 همچنین طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، بدون موتور، عمود پرواز 

و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاه های فضایی و مسافرت در حیطه کار این افراد است. 

مهندسی هوافضا در ایران و سایر کشورها یکی از پیشروترین زمینه‌های پژوهشی است 

و بودجه‌های بسیار زیاد نظامی و غیرنظامی در این زمینه استفاده می شود.

رشته هوافضا

مطالعات مهندس هوافضا فقط کارش طراحی هواپیما و وسایل پرنده نیست. 

این افراد همچنین در صنایع خودروسازی با استفاده از تونل باد و علم آئرودینامیک، خودروهای کم مصرف تری می‌سازند.

 فرایند سیستم‌های کنترل صنعتی نیز با فرایندهای طراحی کنترل در وسایل پرنده بر یک مبنا است

 و همچنین سازه اتومبیل و کشتی نقاط مشترک زیادی با سازه یک هواپیما دارد 

و توربین‌های گاز یک نیروگاه یا پالایشگاه مثل یک موتور جت طراحی می‌شوند.

 پس مهندس هوافضا در کنار شرکت‌های هوافضایی و ساخت ماهواره، در نیروگاهها، 

صنایع نفت و گاز، پالایشگاه ها، صنایع خودروسازی و فرودگاه ها هم می توانند کار کنند.

این افراد فناوری های جدیدی را برای استفاده در هوانوردی،‌ سیستم های دفاعی و اکتشافات فضائی ایجاد کرده اند

 و در حیطه طراحی ساختار، هدایت، ناوبری و مراقبت، تجهیز و ارتباطات و شیوه های تولید نیز دارای مهارت هستند.

طراحی  کامپیوتری،‌ روبات ها، لیزر و تجهیزات نوری الکترونیکی پیشرفته عضو لاینفک کار این افراد است 

و در هر جایی کار کنند امکان دارد در زمینه تولیدات هوافضا مثل حمل و نقل تجاری (هواپیماهای باری و مسافربری)، 

جت های جنگنده نظامی، هلیکوپترها، فضاپیماها و یا موشکها و راکتها هم مهارت بدست آورند. 

در بیشتر جاها از مهندس هوافضا در صنعت هوافضا استفاده می شود اما در بعضی جاها هم از این افراد در صنایع دیگر هم استفاده می شود.

رشته هوافضا

توانایی‌های مورد نیاز یک مهندس هوافضا

کسی که در رشته مهندسی هوافضا تحصیل می‌کند باید به شخصی منظم باشد 

و دارای برنامه ریزی باشد زیرا از مطالبی که به این افراد ارائه می‌شود زیاد است

 و مطالعه کردن آنها بدون برنامه‌ریزی دقیق و منسجم ممکن نخواهد بود.

این افراد باید پایه ریاضی و فیزیک و شیمی قوی داشته باشند 

و همچنین باید درس زبان خارجه قوی باشد چون بیشتر درس‌های این رشته به زبان انگلیسی وابسته است.

دانشجوی هوافضا باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشد، 

چون این رشته یک رشته فنی است و بیشتر کسانی که وارد رشته‌های فنی می‌شوند، 

باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشند و باید قوی باشند و پشتکار داشته باشند.

هدف

هدف مهندسی هوافضا این است که کارشناسانی را برای صنعت هواپیما و هلیکوپتر سازی تربیت کنند 

که این افراد با مقدمات اصول مهندسی هوافضا آشنا باشند.

طول دوره کارشناسی 4 سال است که دانشجویان وظیفه دارند 3 واحد پروژه بگیرند 

و دو تابستان هم در دفترهای مهندسی صنایع کارآموزی کنند.

فارغ‌التحصیلان در زمینه محاسبات، طراحی، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی، 

هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع دیگر مشغول خواهند شد.

  دروس عمومی، پایه، اصلی، تخصصی، کارگاهی و کارآموزی از دروس این دوره است و آیرودینامیک، 

سازه هوایی، مکانیک پرواز و جلوبرنده‌ها شامل این موارد هستند.

صنایع هوافضا در دنیا خیلی در زمینه های تحقسقاتی پیشرفته شده است

 و باعث رشد چشمگیر در بقیه علوم و مهندسی هم شده است.

 و مثلا طراحی و ساخت هلیکوپتر، هواپیمای بدون سرنشین، هواپیمای بدون موتور، هواپیمای عمود پرواز 

و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاه های فضایی، مسافرت به کرات دیگر

 و جنگ ستارگان باعث اختصاص بودجه قابل توجه و حساسیت این رشته شده است.

مبنای این رشته روی آیرودینامیک 1، جلوبرندگی 2، مکانیک پرواز 3 و سازه‌های هوافضایی قرار دارد.

 درس‌های‌ این‌ رشته‌ در طول‌ تحصیل

دروس‌ اصلی‌

نقشه‌کشی‌

استاتیک‌

مقدمه‌ای‌ بر مهندسی‌ هوا فضا

مکانیک‌ سیالات‌

ریاضی‌ مهندسی‌

دینامیک‌

ترمودینامیک‌

مبانی‌ برق‌

ارتعاشات‌

مقاومت‌ مصالح‌

کنترل‌ اتوماتیک‌

علم‌ مواد

انتقال‌ حرارت‌

آزمایشگاه‌ موتور انتقال‌

دروس‌ تخصصی‌

آیرودینامیک‌

مکانیک‌ پرواز

آزمایشگاه‌ آیرودینامیک‌

طراحی‌ هواپیما

تحلیل‌ سازه‌ها

اصول‌ جلوبرندگی‌

زبان‌ تخصصی‌

طراحی‌ سازه‌های‌ هوایی‌

پروژه‌.(درس‌های این رشته اغلب همراه با آزمایشگاه است).

رشته هوافضا

مسئولیت ها و وظایف مهندس هوافضا

مهندس هوافضا در زمینه توسعه صنعت هوایی و تکنولوژی های مربوط به آن کار می کند.

 کار او منجر به طراحی، تولید و نگهداری وسایل زیر می شود:

    هواپیماها و هلیکوپترها

    فضا پیماها

    موشک ها و سلاح ها

    شبیه سازهای پرواز

    ابزار و قطعات پرواز

 

این افراد همچنین می توانند در زمینه تحقیق و توسعه، تست، تولید و نگهداری مشغول به کار شوند. 

وظایف مهندس هوافضا بسته به محل کار آنها متفاوت است ولی به طور کلی شامل موارد زیر می باشد:

توسعه سیستم های هواپیمایی مانند سیستم های ارتباطی و ابزارهای هوانوردی

تحقیق روی روش های نوین ساخت بخش های هواپیما مانند بدنه، بال، موتور و غیر با هدف مصرف بهینه سوخت

استفاده از نرم افزارهای طراحی کامپیوتری برای طراحی پروژه ها

انجام تست های مختلف زمینی و هوایی

جمع آوری و تحلیل داده های حاصل از تست ها

طراحی و نظارت بر فرآیند ساخت و نصب قطعات و هواپیماها

انجام و تایید پروژه ها مطابق با قوانین نظارتی موجود

نظارت بر فرودگاه ها و مراکز تعمیر و نگهداری هواپیماها

بررسی قسمت های آسیب دیده و ناقص برای شناسایی علت و پیدا کردن راه حل مناسب برای آن

 

تخمین هزینه های پروژه، حضور در جلسات، نوشتن گزارشات فنی و ارائه گزارش کار به مدیران و مشتریان

مهارت و توانمندی های مورد نیاز مهندس هوافضا

 

فارغ التحصیلان دانشگاهی این رشته خیلی زیاد شده اند اما کسی که مهارت لازم را داشته باشد 

محدود استو پس حتی با وجود بازار کار نامناسب در ایران، کسی که با مهارت و علاقمند باشد بیکار نمی ماند.

مهارت بالا در حل مساله

مهارت بالا در زمینه ریاضیات و فناوری اطلاعات

آشنایی با نرم افزارهای طراحی های کامپیوتری

دانش فنی عالی

توانایی برنامه ریزی، اولویت بندی و مدیریت پروژه

به روز بودن و آگاهی از جدید ترین پیشرفت ها

آگاهی کامل نسبت به قوانین نظارتی مهندسی

 

توانایی کار تیمی

توانایی خوب در تحلیل مسایل

آشنایی با زبان انگلیسی  

رشته هوافضا

مهارت های مربوط به نرم افزارهای تخصصی مهندسی هوافضا

یکی از مهمترین ابزارهایی که به کمک مهندسی هوافضا میاید 

تا در جاهای مناسب شغل مناسبی را بگیرند تسلط بر نرم افزارهای تخصصی رشته شان است. 

اگر به آگهی های استخدام نگاه کنیم می‌فهمیم 

که خیلی از جاها برای استخدام این افراد تسلط بر نرم‌افزارهای این رشته را جز شرایط اصلی قرار داده اند.

 پس اگر میخواهید در این رشته سریع جذب بازار کار شوید و درامد خوبی داشته باشید

 به شما پیشنهاد می کنیم که نرم افزار های زیر را یاد بگیرید:

Catia:نرم‌افزار طراحی قطعات

Ansys:نرم‌افزاری برای تحلیل مهندسی قطعات در تحلیل‌های دینامیکی

Fluent :نرم‌افزار مدل کردن جریان سیال و انتقال حرارت در هندسه‌های پیچیده

ABAQUS :نرم افزاری برای تحلیل های المان محدود

 :XFLR5 نرم‌افزاری مفید برای آغاز یادگیری هوافضا

Unigraphics : نرم افزار مدل سازی و طراحی قطعات

Matlab : نرم‌افزاری برای نوشتن برنامه و محاسبات ریاضی در مهندسی

تحصیلات لازم برای ورود به شغل مهندسی هوافضا

علاقمندان رشته مهندسی هوافضا در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می توانند ادامه تحصیل دهند

 و چون شباهت زیادی بین این رشته و مهندسی مکانیک است 

خیلی وقت ها مهندس هوافضا به جای مهندس مکانیک در بخش های مختلف صنعت مشغول به کار می شود 

و یا ممکن است برعکس این قضیه پیش آید.

بازار کار و فرصت های استخدامی مهندسی هوافضا

کسانی که از رشته مهندسی هوافضا فارغ التحصیل می‌شوند 

می‌توانند در صنعت طراحی و تولید هواپیما، موشک ها و سیستم های دفاعی ماهواره‌ها و این فضاپیماها مشغول کار شوند.

و در جاهایی که از وسایل پرنده استفاده می کنند، با سمت کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری کار کنند.

همچنین می توانند در فرودگاه ها در قسمت تعمیر و نگهداری هواپیما 

و در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ افزارها یا بطور کلی تر روی آئرودینامیک خودروها، 

سازه های خودروسازی و تولید توربین های بخار برای تولید برق کار کنند.

مهندس هوافضا در ایران در شرکت های خصوصی کار سفارشی هم، مثل طراحی اولیه 

و مشاوره پروژه های دانشگاهی و اختراعی، ساخت پرنده های تصویر بردار اناجم می دهند.

شرکت ها و سازمان های مهمی که مهندسان هوافضا می توانند در آنها مشغول کار شوند:

  سازمان صنایع هوایی  (ساخت و تعمیرات اساسی انواع پرنده های نظامی و تجاری)

    شرکت صنایع هواپیماسازی ایران

    شرکت پنها (بزرگترین پشتیبان تعمیرات سنگین ناوگان بالگردهای کشور)

  صنایع هوایی قدس (طراحی، ساخت، ارائه‌ی خدمات بعد از فروش پهپادها و پرنده‌های بدون سرنشین، تولید 

و تعمیر انواع ملخ، چترهای نجات و چترهای فرود خودکار و غیر خودکار، طراحی و ساخت ایستگاه‌های کنترل زمینی (G.C.S)، 

سیستم‌های الکترونیک پروازی، تصویربرداری هوایی، هدف‌یابی، ردگیری و رهیابی اپتیکی، اویونیکی و غیره)

رشته هوافضا

وضعیت استخدام شغل مهندسی هوافضا در برخی کشورهای جهان

استخدام مهندس هوافضا در امریکا بین سال های 2010 تا 2020، رشد5 درصدی میکند

 که این رشد برای همه مشاغل دیگر 14 درصد است.

درآمد و حقوق مهندس هوافضا

فارغ التحصیل رشته مهندسی هوافضا اگر در شرکتهای دولتی یا نظامی مشغول به کار شود 

حقوق و مزایای پرداخت دولتی و نظامی می باشد اما اگر تخصصش زیاد باشد 

می تواند حقوق بیشتری بگیرد و به صورت خاص تری با او قرارداد می‌بندند.

اما بطور کلی حقوق این افراد از مدل حقوقی مرسوم در آن صنعت تبعیت می کند.

 سمت هایی که این افراد در آن مشغول به کار می شوند شامل کارشناس فنی، 

کارشناس طراحی، سرپرست تولید، بازرس، مدیر اجرایی، مدیر پروژه است که یک مهندس هوافضا می تواند

 در هر یک از آنها استخدام شود و فعالیت کند. 

طبق آخرین آمار حقوق مهندس هوافضا میانگین بین 1100000 تومان تا 4500000 تومان است.

درآمد مهندس هوافضا در برخی از کشورهای جهان

درآمد سالیانه مهندس هوافضا در امریکا به طور میانگین 97.480 دلار 

(متوسط درآمد سالانه مهندسان 83.340 دلار و برای همه مشاغل33.840 دلار) در سال 2010  و در سال 2013، 102.100 دلار بوده است.

 و این حقوق در انگلستان برای افراد تازه کار سالانه 30 تا 37 هزار دلار،

 برای افراد باتجربه بین 42 تا60 هزار دلار و برای مهندسان ارشد بین 67 تا98 هزار دلار می باشد.

وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر

ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد این رشته در گرایش های «جلوبرندگی، مکانیک پرواز، سازه‌های هوایی، آیرودینامیک، هوافضا» وجو دارد.

رشته‌های مشابه و نزدیک به این رشته

این رشته قبلا از زیرشاخه‌های مهندسی مکانیک بوده است و به همین دلیل تعداد واحدهای مشترک زیادی با رشته مهندسی مکانیک دارد.

وضعیت نیاز کشور به این رشته در حال حاضر

این رشته سرمایه‌گذاری زیادی نیاز دارد و از بقیه رشته های موجود در صنعت بیشتر تحت تاثیر وضعیت اقتصادی کشور است.

 یعنی اگر رشد اقتصادی خوب باشد مایه‌گذاری در این بخش بیشتر می‌باشد و برعکس. 

در ایران به ساخت هواپیما بخاطر سرمایه‌گذاری نکردن در این زمینه توجه زیادی نمی‌شود 

ولی باز هم فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداری هوایی 

و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ‌افزارها کار کنند.

شخصیت های مناسب شغل مهندسی هوافضا

برای اینکه فردی در یک شغل خاص مشغول به کار شود باید ویژگی‌های شخصیتی آن فرد به شغل مربوطه بخورد 

زیرا اگر روحیه و شخصیت آن فرد مورد نظر ارتباط نداشته باشد 

حتی در صورت خوب بودن کار ممکن است موفقیتی در کار نباشد

 زیرا هر شغلی تیپ شخصیتی خاص خودش را می پذیرد و باید روحیه فرد برای انتخاب رشته در نظر گرفته شود.

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

با قسمت چهارم و پایانی از راهنمای نهایی شروع به کار هواپیماهای RC و هواپیما های مدل برای تازه کاران در خدمت شما هستیم

 که در ادامه به بررسی مطالب زیر می پردازیم .

مواردی که در این قسمت از راهنمای نهایی هواپیمای RC برای تازه کاران می پردازیم ؟

  • ایمنی در هواپیما های RC ؟

  • هواپیما های RC یا پهپاد های عمود پرواز ؟

  • پرواز در شب ؟

  • چاپ سه بعدی و هواپیما های RC ؟

  • مشکلات متداول ؟

    • گم کردن جهت پرواز
    • سرعت پایین و یا عدم پاسخگویی دستور تراتل ( Trottle )
    • نامتعادل بودن در هوا
    • روشن نشدن هواپیمای RC
    • چگونه عمر مفید باتری خود را افزایش دهیم

ایمنی در هواپیما های RC ؟

در نگاه اول هواپیما های RC گزینه بسیار مناسبی برای تفریحات جانبی به شمار می رودند

 اما از طرف دیگر نیز این رشته سرگرمی دارای خطرات متعددی نیز نظیر سقوط هواپیما ها از ارتفاع بالا می باشد 

که نیاز به مراقب فراوان برای جلوگیری از آسیب های احتمالی دارد. 

در ادامه به معرفی مواردی باری ایمنی هرچه بیشتر در استفاده از هواپیما های RC می پردازیم.

همیشه هواپیما های RC را متناسب با تجربه و میزان توانایی های خودتان تهیه کنید.

معمولا هواپیما های قدرتمند تر توانایی های بسیار بیشتری را برای کنترل و هدایت نیاز دارند 

و در صورتی که شما این توانایی لازم را نداشته باشید ممکن است استفاده از آن ها برای شما خطر آفرین باشد.

همیشه برای پرواز در محدوده مورد نظر قوانین و دستورات ایمنی آن منطقه را جدی گرفته و به آن عمل کنید.

هیچگاه با سرعت زیاد در ارتفاع پایین پرواز نکنید مگر اینکه هواپیمای RC شما دچار مشکل شده و یا آسیب دیده باشد.

همواره قبل از پرواز نکات ایمنی را چک کنید و از سلامت و درست کار کردن هواپیمای RC خود قبل از پرواز اطمینان حاصل کنید.

همیشه راه های ارتباطی و اطلاعات خود را بر روی هواپیمای خود درج کنید

 تا در صورت سقوط و یا از دید خارج شدن هواپیمای RC کسانیی که آن را پیدا می کنند بتوانند با شما ارتباط برقرار کنند.

هیچگاه نزدیک به ساختمان ها ، افراد ، خطوط برق و ارتباطی و ماشین ها پرواز نکنید.

همیشه گوش به زنگ تغییرات آب و هوایی باشید و در صورت بد بودن آب و هوا نظیر باد زیاد حتما پرواز را به روز دیگری موکول کنید.

هواپیما های RC یا پهپاد های عمود پرواز ؟

هواپیما های RC از ابتدا محبوبیت و طرفداران فراوانی را در حوزه سرگرمی داشته است. 

اما پهپاد های عمود پرواز یا به اصطلاح Drone ها ابتدا در حوزه سرگرمی شروع به کار کردند

 اما امروزه بیشتر جنبه های کاربردی تری نظیر عکاسی ، نظامی و… دارند.

از لحاظ پروازی نیز هواپیما ها هیجان بیشتری دارند و تخصص بیشتری نیاز دارند

 اما پهپاد های عمود پرواز معمولا دارای دوربینی برای کنترل بهتر بر روی پهپاد هستند

 که بسیار کار کنترل آن را ساده می کنند در صورتی که هواپیما های RC عموما به صورت دید مستقیم کنترل می شوند 

و در نتیجه کنترل آن ها سخت تر است.

 پرواز در شب

پرواز در شب با هواپیما های RC مقوله کاملا جدید و چالش بر انگیزی برای اپراتور ها و کاربران می باشد.

 چرا که میدان دید کم ، تاریکی هوا و عدم اطلاع درست از وضعیت دستگاه کار را برای پایلوت ها سخت می کند.

برای بهتر شدن وضعیت و دید بهتر می توانید محل فرود و تیک اف هواپیمای RC خود را با لامپ ها 

و یا نور افکن های مختلف روشن کنید و برای داشتن دید و کنترل بهتر بر روی هواپیمای خود بر روی آن LED های رنگی نصب کنید.

این کار علاوه بر در اختیار گذاشتن دید بهتر نسبت به هواپیما در هنگام پرواز منظره بسیار زیبایی را نیز ایجاد می کند.

همانطور که گفتیم پرواز در شب چالش جدیدی برای پایلوت ها ایجاد می کند

 و نیازمند مهارت و درک بالایی در کنترل هواپیمای RC می باشد.

این کار در ابتدا ممکن است کمی سخت به نظر برسد 

که با تمرین های زیاد و پرواز های متعدد به روندی عادی برای شما تبدیل خواهد شد.

اما اگر شما هنوز کنترل و درک کاملی از پرواز با هواپیما های مدل ندارید توصیه می شود

 تا ابتدا مهارت خود را در کنترل و پرواز بالا ببرید و سپس وارد مقوله پرواز در شب شوید.

 چاپ سه بعدی و هواپیما های RC

شما همچنین می توانید برای ساخت هواپیمای مدل خود به صورت DIY از پرینتر های سه بعدی کمک بگیرید.

برای این کار نیاز دارید تا به یک پرینتر سه بعدی دسترسی داشته باشید و قطعات و بخش های مختلف هواپیما را با استفاده از آن پرینت کنید 

و در نهایت با نصب موتور ، فرستنده رادیویی ، باتری و سایر اجزا هواپیمای مدل خود را کامل کرده و از پرواز با آن لذت ببرید.

اما این نکته شایان به ذکر است که ساخت هواپیمای RC با استفاده از پرینتر های 3 بعدی 

و پرینت کردن قطعات به صورت جداگانه یکی از پر هزینه ترین راه ها برای ساخت هواپیما های مدل به صورت DIY به شمار می رود

 و شما برای ساخت هر قطعه با توجه به هزینه بر بودن پرینت 3 بعدی هزینه بسیار زیادی را صرف کنید.

 مشکلات متداول

  • گم کردن جهت پرواز :

یکی از مشکلات بارز برای پایلوت های تازه کار و حتی باتجربه گم کردن جهت پروازی هواپیمای RC و گیج شدن آن ها می باشد.

گاها ممکن است که شما به دلایل مختلف نظیر دور بودن بسیار زیاد هواپیمای مدل ، 

نور شدید آفتاب ، پرواز هواپیمای از روبرو و به سمت شما و… دچار سردرگمی و گیج شدن نسبت به جهت درست پرواز هواپیمای RC خود شوید.

 برای جلوگیری از این کار بهتر است تا از برچسب های رنگی برای مشخص کردن زیر و بالای هواپیما استفاده کنید

 و همچنین با رنگ قابل تشخیصی نیز نوک هواپیما را مشخص کنید 

تا در صورت بروز این گونه مشکلات بتوانید جهت حرکت و یا پشت و رو بودن هواپیما را تشخیص دهید.

  • سرعت پایین و یا عدم پاسخگویی دستور تراتل ( Throttle ) :

یکی دیگر از مشکلات متعدد برای پایلوت ها عدم پاسخگویی

 و یا سرعت پایین در عکس العمل نشان دادن هواپیما نصبت به تغییر وضعیت استیک تراتل است.

این مشکل ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد.

آسیب دیدگی موتور یا اسپید کنترل ( ESC ) و یا آسیب دیدگی باتری می تواند از این دلایل باشد.

برای مطمئن شدن بهتر است تا ابتدا باتری خود را تعویض کنید 

در صورتی که هنوز مشکل پا بر جا بود پس این مشکل می تواند از آسیب دیدگی موتور ویا اسپید کنترل شما باشد.

  • نامتعادل بودن در هوا :

ممکن است در پرواز با این مسئله روبرو شوید که هواپیمای شما یا به سمت بالا و یا به سمت پایین متمایل است

 و شما برای صاف پرواز کردن آن نیاز دارید تا همواره با استیک دادن آن را صاف نگه دارید. 

این مشکل به دلیل همسان نبودن مرکز جرم و مرکز سطح هواپیمای شما و یا زاویه موتور می باشد.

برای حل آن نیز می توانید ابتدا زاویه موتور را چک کنید تا هم سطح با هواپیما باشد 

و برای هم مرکز کردن مرکز جرم و مرکز سطح نیز می توانید محل نصب باتری را تغییر دهید 

و یا در صورتی که امکان انجام این کار نیست می توانید در نوک و یا دم هواپیما ها از وزنه های کوچکی برای بالانس شدن آن استفاده کنید.

روشن نشدن و یا خاموش شدن ناگهانی هواپیما های مدل نیز یکی دیگر از مشکلات کاربران است.

در صورتی که شما از باتری استفاده می کنید بهتر است تا از اتصال درست باتری خود به هواپیمای مدل اطمینان حاصل کنید

 و یا اگر باتری شما قدیمی است و یا مناسب استفاده در این هواپیما نیست آن را تعویض کنید.

درصورتی که شما از موتور های سوختی بر روی هواپیمای RC خود استفاده می کنید 

نیز ابتدا اتصالات باک به موتور را چک کنید و اگر موتور هواپیمای شما پس از روشن شدن ناگهان خاموش می شود 

مشکل از اتصالات باک به موتور می باشد.

  • چگونه عمر مفید باتری خود را افزایش دهیم:

استفاده درست از باتری ها تاثیر مستقیم بر طول عمر مفید باتری ها دارد. 

برای افزایش طول عمر مفید باتری ها شما باید نکاتی را در استفاده از باتری های خود نظیر شارژ نکردن بیش از حد

 و یا خالی نکردن بیش از حد باتری و ضربه نخوردن باتری رعایت کنید.

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

با قسمت سوم از راهنمای نهایی شروع به کار هواپیما های RC برای تازه کاران در خدمت شما هستیم 

که در ادامه به بررسی مطالب زیر می پردازیم .

مواردی که در این قسمت از راهنمای نهایی هواپیمای RC برای تازه کاران می پردازیم ؟

  • هواپیما های indoor یا هواپیماهای outdoor ؟

    • هواپیما های indoor (داخل ساختمان (
    • هواپیماهای outdoor (بیرون ساختمان – فضای باز )
  • انواع هواپیماهای RC ؟

    • هواپیما های سری پارک ( Park Flyers )
    • هواپیمای سری مربی ( Trainer Planes )
    • هواپیماهای ورزشی ( Sport Planes )
    • هواپیما های کوچک ( Micro Planes )
    • هواپیما های مقیاس ( Scale Planes )
    • هواپیما های جت ( Jet Planes )
  1. هواپیما های indoor یا هواپیماهای outdoor ؟

هواپیما های indoor (داخل ساختمان ):

هواپیماهای مدل indoor دارای چندین مزیت هستند که در ذیل به آنها پرداخته ایم :

  1. شرایط جوی بر روی آنها تاثیر گذار نیست .
  2. هواپیماهایی که برای استفاده در داخل ساختمان طراحی شده است ، از موتور الکتریکی استفاده می کنند .
  3. آنها می توانند در هر اتاق بزرگی به پرواز درآیند و برای علاقه مندان یک اتاق را تبدیل به یک زمین پرواز حرفه ای بکند .
  4. هواپیماهای RC کوچک اند و قدرت کمتری دارند اما استفاده از آنها ساده تر است .

          آنها برای مبتدیان عالی هستند و اغلب به شکل آماده پرواز به فروش می رسند .

هواپیماهای outdoor (بیرون ساختمان فضای باز ) :

هواپیماهای RC در فضای باز می توانند به همان اندازه که دوست دارید پیشرفته یا ساده باشند . 

مدل های دارای موتور الکتریکی کوچکتر برای روز های آفتابی طراحی شده که برای به پرواز در آوردن در حیاط خلوت مناسب هستند

در حالی که مدل های بزرگتر و قدرتمندتر نیز با موتور های سوختی موجود هستند .

 این ها می توانند در ارتفاعات بالاتری پرواز کنند و از فواصل دورتری قابل کنترل هستند .

هواپیماهای قدرتمند outdoor معمولاً گران هستند و در دست افراد بی تجربه مانند چاقوی است 

در دست یک کودک هر لحظه ممکن است هم به خود و هم به دیگران آسیب برساند .

 بنابراین ضروری است که شما بیشتر از آنچه که قادر به کنترل آن نیستید ، خریداری نکنید .

  1. انواع هواپیماهای RC ؟

هواپیماهای RC از اندازه های کوچک طراحی شده برای مبتدیان تا جت RC موجود است . 

در ادامه به معرفی رایج ترین انواع هواپیما های RC می پردازیم :

هواپیما های سری پارک ( Park Flyers ):

این هواپیما های RC الکتریکی کوچک هستند و برای مبتدیان مناسب هستند .

 این هواپیما های مدل فقط برای خلبانان بی تجربه نیست . بسیاری از هواپیما های سری پارک می توانند به سرعت های بسیار بالایی برسند .

هواپیمای سری مربی ( Trainer Planes)  :

این هواپیما ها به طور خاص برای مبتدیان طراحی شده و سایز آنها بزرگتر از هواپیما های سری پارک است که از چوب بالسا ساخته شده اند . 

معمولا نیروی لازم برای پرواز این هواپیما ها توسطیک موتور الکتریکی تامین می شود ،

 اما برخی از آنها از موتور های سوختی استفاده می کنند .

 این هواپیما ها برای خلبانان مبتدی ایده آل هستند که به دنبال یادگیری یک مدل بزرگتر با یک مربی هستند تا بتوانند به آنها کمک کند .

هواپیماهای ورزشی ( Sport Planes) :

هواپیماهای ورزشی برای آکروباتیک ها بسیار عالی هستند و به محض تسلط بر کنترل آن ها ، 

می توانید حرکات نمایشی بسیار زیبایی را به نمایش بگذارید ! آنها یک پله بزرگ از هواپیماهای مربی هستند 

و به طور کلی پایدار هستند و پرواز دادن آن ها راحت است . 

آنها توسط یک موتور الکتریکی یا یک موتور سوختی پرواز می کنند .

هواپیما های کوچک ( Micro Planes ):

این هواپیما ها به اندازه ای کوچک است که شما می توانید آنها را در داخل یک اتاق پرواز دهید ( indoor) 

هواپیما های میکرو واقعا سرگرم کننده اند و اصلا به شرایط جویی وابسته نیستند !

 آنها دارای سروو های کوچک ، گیرنده و باتری اضافی هستند .

هواپیما های مقیاس ( Scale Planes ):

به عنوان ماکت هواپیماهای با اندازه کامل ، هواپیماهای مقیاس دارای ویژگی های قابل توجهی هستند . 

زمان و تلاش زیادی می شود تا این هواپیمای RC ها تا حد امکان به هواپیما های واقعی شبیه شود ، بنابراین قیمت بالاتری دارند .

 

هواپیمای rc
هواپیما های جت ( Jet Planes) :

جت های RC در تمام دنیا مورد توجه علاقه مندان است ! آنها بسیار سریع هستند

 و برای پرواز صحیح به مهارت و تجربه ی بسیار زیادی نیاز دارند .
جت های RC وجود دارد که به طور خاص برای مبتدیان ساخته شده است ، 

اما حتما با کسی که تجربه پرواز جت مدل را داشته است ، امتحان کنید .

به پایان قسمت سوم رسیدم . امیدواریم که تا اینجای کار این راهنما برای شما مفید بوده باشد .

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

هواپیما های مدل و مولتی روتور ها می توانند از سروو ها برای هر منظور استفاده کنند ،

 از جمله : دکمه شاتر دوربین ، باز کردن چتر نجات یا رها کردن اشیاء .

این سروو ( سروو ها ) را خلبان می تواند مستقیما از طریق سوئیچ فرستنده 

یا از طریق دستورات ارسال شده از ایستگاه زمینی یا به عنوان بخشی از مأموریت ، کنترل کند .

اتصال سروو به فلایت کنترل پیکس هاوک

در صورت استفاده از مولتی روتور ، سروو را به خروجی AUX OUT 1 تا 4 وصل کنید .
از اتصال به خروجی های اصلی 1 تا 8 اجتناب شود زیرا این بروزرسانی ها در 400 هرتز انجام می شود .

اگر از هواپیما یا ماشین کنترلی استفاده می کنید که همه پین ها در 50hz به روز می شود ، 

از پین های استفاده نشده ی MAIN OUT یا AUX OUT 1 تا 4 می توانید استفاده کنید .

AUX OUT 5 و 6 به طور پیش فرض قابل استفاده نیست زیرا به عنوان رله قرار داده شده اند .
با تنظیم پارامتر BRD_PWM_COUNT روی 6 و تنظیم RELAY_PIN و RELAY_PIN2 به 1- می توانید

 این پین ها را به خروجی های Servo ( سروو ) تغییر دهید .

فلایت کنترل پیکس هاوک قابلیت تامین برق سروو را ندارد و باید برق مورد نیاز سروو ها را از BEC یا اسپید کنترل ها دریافت کنید .

کنترل servo به عنوان شاتر دوربین

سروو را می توان از سوئیچ auxiliary 7 یا 8 در مولتی روتور شروع کرد .

اگر می خواهید سروو به یک موقعیت حرکت کند و پس از چند لحظه دوباره به موقعیت اصلی خود بازگردد ،

 می توانید از یک دستور در ماموریت استفاده کنید .

موقعیت و ارتفاع مولتی روتور هر بار که سروو بکار گرفته شود در dataflash ثبت می شود .

بدی استفاده از روش شاتر دوربین این است که سروو فقط می تواند به دو حالت از پیش تنظیم شده منتقل شود .

کنترل سروو به عنوان سروو

روش سنتی کنترل یک سروو فقط به عنوان بخشی از یک مأموریت انجام می شود ( یعنی حالت AUTO ).
برای این کار دستور العمل های زیر را پیش بگیرید .

از ایستگاه زمینی خود به اتوپایلوت متصل شوید .

در صفحه Config/Tuning > Full Param eter List اطمینان حاصل کنید که SERVOx_FUNCTION ( یا RCx_FUNCTION )

 برای سروو روی صفر تنظیم شده است 

( یعنی SERVO9_FUNCTION = 0 باشد زمانی که سروو به AUX OUT2 پیکس هاوک متصل باشد ).

دکمه ی Write Params را فشار دهید .

اتصال به فلایت کنترلر

مأموریت مورد نظر خود را برای پرواز ایجاد کنید و یک دستور DO_SET_SERVO اضافه کنید

 و شماره سرووی ( به عنوان مثال 10 ) را در قسمت Ser No و مقدار PW M ( معمولاً بین 1000 تا 2000 ) در قسمت PW  M وارد کنید .

اتصال به فلایت کنترلر

توجه داشته باشید که دستور DO_SET_SERVO یک do command است 

به این معنی که می توان آن را تنها بین ایستگاه های بین راه اجرا کرد .

 بنابراین نباید اولین یا آخرین دستور در ماموریت باشد . این بلافاصله پس از عبور از ایستگاه قبلی اجرا خواهد شد .

تست کردن سروو توسط Mission Planner

صفحه Mission Planner Flight Data شامل یک برگه servo در پایین سمت راست است 

که می تواند برای آزمایش صحیح حرکت سروو های اتصال یافته به فلایت کنترل پیکس هاوک استفاده شود .

 

اتصال به فلایت کنترلر
 
  • آشیانه ققنوس ایرانیان

در این مقاله آموزش کالیبره کردن رادیوکنترل در نرم افزار ایستگاه کنترل زمینی Mission Planner را قرار داده ایم .

کالیبره کردن رادیوکنترل در Mission Planner

فرستنده های RC به خلبان اجازه می دهند حالت پرواز را تنظیم کنید ، حرکت و جهت یابی خودرو را کنترل کند

 و همچنین سایر اتصالات به کانال های aux را روشن یا خاموش کند ( مانند باز و بسته کردن لندینگیر ها )

کالیبره ی رادیو کنترل بیشترین ، کمترین و میزان trim هر کانال را دریافت می کند

 تا آردوپایلوت بتواند به درستی از این مقادیر استفاده کند .

بررسی تنظیمات فرستنده ( رادیوکنترل )

  • اطمینان حاصل کنید که باتری از پرنده ی شما جدا شده است .
    ممکن است طی فرایند کالیبراسیون رادیو کنترل ، پهپاد شما آرم شود .
  • اطمینان حاصل کنید که گیرنده رادیو کنترل به فلایت کنترل دستگاه متصل است .
  • فرستنده خود را روشن کنید و تمامی trim ها را در وسط قرار دهید .
  • فلایت کنترل خود را استفاده از کابل USB به کامپیوتر متصل کنید .
  • بر روی Mission Planner ، دکمه Connect را فشار داده 
  • و به صفحه ی IN ITIAL  SETUP > Mandatory Hardware > Radio Calibration بروید .
  • در این صفحه باید تعدادی ستون سبز رنگ ظاهر شود . اگر هیچ نوار ظاهر نمی شود ،
LED گیرنده را بررسی کنید :
    • اگر LED گیرنده خاموش بود ، اتصالات بین رسیور و فلایت کنترل را بررسی کنید .
      به دنبال کانکتورهایی باشید که ممکن است وارونه نصب کرده باشید .
    • اگر چراغ قرمز را چه به صورت چشمک زن و چه به صورت مداوم روشن مشاهده کردید ، 
    • به دفترچه راهنمای رادیوکنترل خود مراجعه کنید .
کالیبره کردن رادیو کنترل

کانال های ورودی

با حرکت دادن استیک ها و سوئیچ ها و مشاهده حرکت سوتون های سبز رنگ ، نقشه ی کانال ها را در فرستنده بررسی کنید 

( یعنی بررسی کنید که کدام کانال های ورودی توسط استیک ها و سوئیچ ها کنترل می شوند )

اگر این اولین باری باشد که فرستنده به فلایت کنترل با فریمور آردوپایلوت متصل می کنید ،

 احتمالاً نیاز به تغییر نقشه کانال های فرستنده باشد 

و به طور معمول این کار روی خود فرستنده با استفاده از منوی پیکربندی داخلی خود رادیو کنترل انجام می شود .

    • تعیین کنید که فرستنده شما Mode1 یا Mode2 است.
    • استیک رول ( Roll ) باید کانال 1 را کنترل کند .
    • استیک پیچ ( Pitch ) باید کانال 2 را کنترل کند .
    • استیک تراتل ( Throttle ) باید کانال 3 را کنترل کند .
    • استیک یاو ( Yaw ) باید کانال 4 را کنترل کند .
    • سوئیچ 3 موقعیت ( برای کنترل مود پرواز ) باید برای کنترل کانال 5 ( در صورت استفاده از مولتی روتور ) 
    • یا کانال 8 ( در صورت استفاده از ماشین کنترلی یا هواپیما ) تنظیم شود .
      با تنظیم پارامتر FLTMODE_CH یا MODE_CH می توانید این کانال را جابجا کنید .
    • در مولتی روتور و ماشین کنترلی ها ، دو یا سه سوئیچ موقعیت باقی مانده را می توان برای کنترل عملکرد های کمکی از آنها در کانال های 7 تا 12 تنظیم کرده و استفاده کنید .
  • استیک های رول ، پیچ ، تراتل و یاو را تکان دهید و از حرکت میله های سبز در جهت صحیح اطمینان حاصل کنید :
    • برای کانال های رول ، تراتل و یاو میله های سبز باید به همان جهت که استیک های فرستنده حرکت می کنند ، حرکت کند .
    • برای کانال پیچ میله ی سبز باید در خلاف جهت استیک رادیو کنترل حرکت کند .
    • اگر یکی از میله های سبز در جهت نادرست حرکت کند ، می توانید کانال را در خود فرستنده معکوس کنید

اگر معکوس کردن کانال در فرستنده امکان پذیر نباشد ، 

می توانید کانال را در ArduPilot با انتخاب گزینه ی Reversed در کنار هر کانال ( فقط هواپیما و ماشین کنترلی ) ، کانال را معکوس کنید .

اگر جعبه چک قابل مشاهده نباشد ، می توانید کانال را با تغییر مستقیم پارامتر RCx_REVERSED ) 

به جایی x شماره ی کانال ورودی که از 1 تا 4 است را قرار دهید ) معکوس کنید .

کالیبره کردن رادیو کنترل

کالیبره رادیوکنترل

  • در برنامه ی Mission Planner به صفحه ی INITIAL SETUP > Mandatory Hardware > Radio Calibration بروید .
  • بر روی دکمه Calibrate Radio سبز پایین – سمت راست کلیک کنید .
  • OK را زمانی که رادیو ی شما روشن ، باتری از دستگاه قطع و ملخ ها را باز کرده اید ، بفشارید .
کالیبره کردن رادیو کنترل

استیک های کنترل فرستنده و کلیدهای آن را در محدوده ی خود حرکت دهید .
خطوط قرمز در میله های کالیبراسیون ظاهر می شوند تا حداقل و حداکثر مقادیر دیده شده تاکنون نشان داده شود

کالیبره کردن رادیو کنترل
  • سپس گزینه ی Click when Done را فشار دهید .
  • یک پنجره باز شده که داده ها را نمایش می دهد .
    اطمینان حاصل کنید که تمام استیک های رادیو شما در مرکز قرار دارد و تراتل پایین است و برای ادامه ، روی OK کلیک کنید .
  • Mission Planner خلاصه ای از داده های کالیبراسیون را نشان می دهد . مقادیر عادی در حدود 1100 برای حداقل ها و 1900 برای حداکثر ها است .
کالیبره کردن رادیو کنترل

پایان کالیبره کردن رادیوکنترل .

برای دریافت اطلاعات بیشتر راجع به رادیو کنترل ها به شما پیشنهاد می شود : رادیو کنترل چیست ؟

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

هنگامی که ArduPilot را از طریق تله متری به کامپیوتر متصل می کنید ، 

گزارشات پرواز از تله متری ( Telemetry logs معروف به tlogs ) توسط ایستگاه زمینی دریافت و ضبط می شوند .
در این مقاله نحوه ی تنظیم و دسترسی به گزارشات پرواز دریافت شده توسط Telemetry را توضیح می دهیم .

دریافت گزارشات پرواز از تله متری

چه موقع و کجا این گزارشات ایجاد می شود ؟!

tlogs پیام های ضبط شده ی تله متری MAVLink هستند که بین autopilot و ایستگاه زمین ارسال می شود 

و بطور خودکار لحظه ای که دکمه اتصال را در ایستگاه زمینی فشار می دهید ، ایجاد می شود .

در صورت استفاده از Mission Planner ، پرونده هایی با فرمت YYYY-MM-DD hh-mm-ss.tlog 

در زیر پوشه logs در پوشه نصب Mission Planner یا مکان مورد نظر خود 

را با مراجعه به صفحه ی Config/Tuning و تغییر آدرس Log Patch تغییر دهید .

علاوه بر پرونده های tlog. ، پرونده های rlog. نیز ایجاد می شوند.

 اینها حاوی تمام داده های tlog. به علاوه خروجی اشکال زدایی اضافی از برنامه ریز ماموریت است.

 اما نمی توان آن ها را تجزیه و پخش کرد ، بنابراین باید نادیده گرفته شوند .

تنظیم سرعت تبادل داده

سرعت مطلوب خود برای ارسال داده ها از اتوپایلوت به ایستگاه زمینی را می توان با مراجعه به

  Config/Tuning > Planner ، قسمت Telemetry Rates را تنظیم کنید .

 از آنجا که کلیه داده های ارسال شده از طریق telemetry نیز در tlog ثبت می شود ، 

این امر همچنین میزان داده های ذخیره شده در tlogs را کنترل می کند .

توجه داشته باشید که به دلیل محدودیت های پهنای باند ، 

میزان واقعی داده های ارسال شده و ذخیره شده ممکن است پایین تر از سرعت تنظیم شده باشد .

تله متری

بازپخش ماموریت

با انجام فرایند زیر ، می توانید ماموریت را بازپخش کنید :

  • صفحه Flight Data را در Mission Planner باز کنید .
  • بر روی بخش Telemetry Logs کلیک کنید .
  • Load Log را انتخاب و فایل tlog پرواز را پیدا کنید .
  • Play را فشار دهید .
تله متری

همچنین شما می توانید به هر قسمت از داده های پرواز که مد نظرتان است بروید ویا سرعت پخش را تغییر دهید .

 

 

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

در این مقاله به بررسی کنترل دوربین در ماموریت های خودکار ( Mission Planner ) ، دستورات دوربین و گیمبال در آردوپایلوت

 و نحوه ی استفاده از این دستورات در Mission Planner برای تعریف ماموریت نقشه برداری با دوربین می پردازیم .

  • کنترل دوربین در ماموریت های خودکار
  • بررسی اجمالی دستورات دوربین و گیمبال در آردوپایلوت

تعریف یک ماموریت دوربین تقریباً مشابه برنامه ریزی یک ماموریت با مشخص کردن مسیر حرکت و رویداد ها است.

تنها تفاوت این است که در یک مأموریت دوربین ، شما دستوراتی را برای فشردن دکمه ی شاتر دوربین در ایستگاه های راه 

یا در فواصل منظم هنگام حرکت دستگاه مشخص می کنید .

اگر دوربین روی یک گیمبال سوار شده باشد ، شما همچنین می توانید جهت گیمبال را تنظیم کنید ، 

یا آن را در یک نقطه ی خاص ثابت کنید .

برای ماموریت های ساده می توانید ایستگاه های بین راه و دستورات دوربین را به صورت دستی مشخص کنید .

 برای مسیرهای پیچیده تر و بررسی های شبکه ، Mission Planner با فراهم کردن ابزارهایی برای تولید خودکار 

ماموریت مورد نیاز برای مناطق دلخواه ، کار را آسان می کند .

  • دستورات دوربین ( Camera commands )

DO_SET_CAM_TRIGG_DIST :

شاتر دوربین را در فواصل منظم فشرده شود .

 این بیشتر برای استفاده در نقشه برداری هوایی استفاده می شود .

DO_DIGICAM_CONTROL :

هر بار که این دستور فرا خوانده می شود ، شاتر دوربین را یک بار فشرده می شود .

  • دستورات گیمبال دوربین

اگر از یک گیمبال دوربین استفاده می شود ، می توانید موقعیت دوربین ( yaw ، tilt ، roll ) را تنظیم کنید 

یا آن را در یک منطقه خاص ( ROI ) قرار دهید :

DO_SET_ROI :

دوربین را به سمت یک منطقه مورد نظر مشخص ( موقعیت ، به همراه ارتفاع ) هدف قرار دهید .

DO_MOUNT_CONTROL :

گیمبال را با رول ، پیچ و یاو مشخص شده قرار دهید .

  • دستورات سروو و رله

با استفاده از دستورات DO_SET_SERVO یا DO_SET_RELAY به ترتیب ، 

سروو ها و خروجی رله ها می توانند به سخت افزار وصل شده و در حین مأموریت ها فعال شوند .

یکی از کاربردهای احتمالی برای این خروجی ها ، کنترل ویژگی های دوربین غیر از شاتر است 

( برای مثال ، تنظیم میزان بزرگنمایی یا تغییر حالت عکس برداری به حالت فیلم برداری )

  • انواع ماموریت خودکار

Mission Planner از گزینه های Auto W aypoint زیر پشتیبانی می کند . 

برای دسترسی به این موارد ، صفحه Flight Plan را باز کنید ، 

روی نقشه راست کلیک کرده و از زیر منوی Auto W  P یکی از گزینه را انتخاب کنید :

Create W  P  Circle :

دایره ایستگاه های بین راه را ایجاد کنید .

Area :

مساحت چند ضلعی فعلی ( در صورت تعریف ) را نشان می دهد .

Create Spline Circle :

دایره ای که در آن ارتفاع نقاط ایستاده از خط طولی ( مربوط به وسایل نقلیه پرواز ) پیروی می کند .

( Survey ( Grid:

به طور خودکار ایستگاه های بین راه و فرمان های کنترل دوربین را برای بررسی چند ضلعی مشخص ایجاد کنید .

( Survey ( Gridv2 :

در دست ساخت ! این یک کنترل شبکه ساده تر برای ایجاد یک منطقه نقشه برداری مستطیلی است .

Sim pleGrid :

یک شبکه نظرسنجی خودکار ایجاد شده است . کنترل دوربین تعریف نشده است ، بنابراین باید به صورت جداگانه اضافه شود .

 

 

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

 نرم افزار Mission Planner چیست ؟

یک برنامه ایستگاهی کنترل هواپیما، هلیکوپتر، پهپاد، فضانورد و بخشی از پروژه  منبع ‌باز ار دوپایلوت برای برنامه‌ریزی 

و کنترل ماموریتهای هوایی و راه‌اندازی مسیرهای پروازی، اتصال قطعات جانبی، پیکربندی تنظیمات دستگاه، 

کالیبره کردن سنسورها، مشاهده لاگهای پرواز و اطمینان از عملکرد آن در یک محیط کنترل زمینی و مجازی است. 

این نرم افزار به عنوان یک ابزار پیکربندی و مکملی پویا برای کنترل وسایل پروازی دارای هوش مصنوعی قابل استفاده است 

و امکان برقراری ارتباط با دستگاه پروازی از طریق یواس‌بی، رادیو تله‌متری، بلوتوث و یا اتصال به IP را دارد.

Mission Planner یک ایستگاه کنترل زمینی برای هواپیما ها ، مولتی روتور ها و . . . است .
این نرم افزار تنها روی سیستم عامل ویندوز قابل اجراست .

نرم افزار Mission Planner می تواند به عنوان یک ابزار پیکربندی 

یا به عنوان یک مکمل کنترل پویا برای وسیله نقلیه اتوناموس مورد استفاده قرار گیرد.

در اینجا بخشی از کار هایی که می توانید با Mission Planner انجام دهید ، قرار داده شده است :

  • فریمور را درون برد اتوپایلوت ( یعنی سری Pixhawk ) که وسیله نقلیه شما را کنترل می کند ، بارگذاری کنید .
  • ستاپ ، کانفیگور و تنظیم وسیله نقلیه خود را برای عملکرد مطلوب .
  • برنامه ریزی ، ذخیره و بارگذاری ماموریت های خودکار ( اتوماتیک ) با کلیک روی یک نقطه در Google یا نقشه های دیگر برای مشخص کردن مسیر حرکت .
  • گزارش ماموریت ایجاد شده توسط اتوپایلوت را ، بارگیری و تجزیه و تحلیل کنید .
  • با استفاده از سخت افزار تله متری می توانید :
    • وضعیت وسیله نقلیه خود را هنگام کار کنترل کنید .
    • ثبت گزارشات مربوط به تله متری که بیشتر گزارشات مربوط به برد اتوپایلوت شما زا شامل می شود .
    • مشاهده و آنالیز گزارشات تله متری .
    • وسیله نقلیه خود را در حالت FPV کنترل کنید .

تاریخچه

نرم افزار Mission Planner یک برنامه open source رایگان است که توسط مایکل اوبورن ( Michael Oborne )

 برای پروژه اتوپایلوت لایه باز  APM ساخته شده است .

صفحه راهنما :

با کلیک بر روی گزینه ی Help در بالای نرم افزار Mission Planner ، صفحه ای باز می شود 

که اطلاعات کاملی در باره ی Mission Planner به شما نمایش می دهد.

با فشردن دکمه ی Check for Updates ، روزرسانی های موجود برای Mission Planner را به صورت دستی بررسی می کند .

Mission Planner هنگام راه اندازی ، به طور خودکار ، بروزرسانی ها را بررسی می کند و در صورت وجود بروزرسانی ، به شما اطلاع می دهد.

لطفاً همیشه جدیدترین نسخه Mission Planner را اجرا کنید ، اگرچه لازم نیست بیشتر از زمان راه اندازی ، بروزرسانی ها را بررسی کنید .

  • کمک گرفتن:

پشتیبانی از میژن پلنر توسط جامعه کاربرانی مثل ما و شما تهیه می شود.کلیه اسناد و مدارک توسط کاربرانی ایجاد می شود 

که وقت خود را داوطلبانه صرف این کار می کنند .

برخی از ویژگیهای نرم افزار MissionPlanner عبارتند از:
  • برنامه‌ریزی پرواز و ماموریتهای هوایی هواپیما، هلیکوپتر، پهپاد، فضانورد و دیگر وسایل پروازی داری هوش مصنوعی
  • شناسایی ورودی‌ها و ایستگاه‌های بین راه با استفاده از نقشه گوگل، بینگ، اپن استریت و …
  • قابلیت برقراری ارتباط با دستگاه از طریق یواس‌بی، رادیو تله‌متری، بلوتوث و یا اتصال به IP
  • بارگیری، ذخیره و تجزیه و تحلیل سیاهه‌های مربوط به ماموریت با قابلیت سنجش از دور
  • سازگاری با سخت افزارهای تله‌متری برای نظارت گسترده‌تر بر اتوپایلوت
  • بارگذاری فریم‌ور و اتصال فلاینت کنترلهای apm و px4 در اتوپایلوت
  • پیکربندی و تنظیم وسیله نقلیه برای رسیدن به عملکرد مطلوب
  • امکان تعریف ایستگاه های بین راهی مجاز برای کنترل دستگاه
  • امکان دریافت فایل گزارشهای ماموریت و تجریه و تحلیل آنها
  • امکان مشاهده خروجی از ترمینال سریال AMP
  • دارای رابط شبیه‌ساز پرواز برای کنترل پهپاد
  • امکان پیکربندی تنظیمات AMP برای ایرفریم

 

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

یک خلبان خوب علاوه بر این که می تواند کواد کوپتر را بدون استفاده از قابلیت قفل ارتفاع در ارتفاع ثابت

 و نقطه مشخصی در هوا نگه دارد، فرود نرمی را نیز دارد.

بنابراین یکی از تمرین های مهم شما برای مهارت در خلبانی توانایی نگه داشتن کواد کوپتر در یک ارتفاع مشخص

 در آسمان و همچنین فرود آرام آن بر روی زمین است.

برای شناوری از دریچه گاز (throttle) استفاده کنید

 و پس از رسیدن به ارتفاع مورد نظر با تکان های بسیار کوچک تراتل سعی کنید کوادکوپتر را در یک ارتفاع مشخص نگه دارید .

ممکن است نیاز پیدا کنید تا کمی جوی استیک سمت چپ را به آرامی تکان دهید

 تا بتوانید موقعیت کوادکوپتر را در یک نقطه مشخص حفظ کنید 

نکته مهم

نکته مهمی که در اینجا باید به آن توجه کنید حرکت های بسیار ریز جوی استیک ها برای حفظ موقعیت پهپاد در آسمان است.

برای پرواز صحیح کوادکوپتر به سمت چپ ، راست، عقب و جلو باید تراتل (throttle) را به صورت ثابت نگه داشته 

و با استفاده از جوی استیک سمت راست در جهتی که می خواهید حرکت کنید کوادکوپتر را هدایت کنید.

 برای تمرین انجام صحیح این حرکت مراحل زیر را گام به گام اجرا کنید:

    در ابتدا کوادکوپتر را در حالت شناوری نگه دارید

    سپس جوی استیک سمت راست را به سمت جلو حرکت دهید تا پهپاد به سمت جلو حرکت کند

    حالا جوی استیک سمت راست را به آرامی به عقب برگردانید تا کوادکوپتر شما به موقعیت اولیه خود بازگردد.

    همین کار را برای جهت های چپ و راست چندین بار انجام دهید تا در انجام آن به خوبی مسلط شوید

    پس از آن با استفاده از جوی استیک سمت چپ (Yaw) می توانید سر پهپاد را به هر سمتی که میخواهید حرکت کنید تنظیم کرده

 و پرواز پیشرفته تری را از خود به نمایش بگذارید.

حال زمان آن رسیده تا خود را برای پرواز در یک منطقه محدود‌تر آماده یک مربع فرضی در نظر بگیرید

 و از یک گوشه آن پرواز را آغاز کنید. سپس به گوشه دیگری از مربع رفته و سعی کنید از محدوده مورد نظر خود خارج نشوید.

 چند بار این کار را در یک مربع بزرگ انجام دهید تا به خوبی بر آن مسلط شوید 

و سپس مربع در نظر گرفته شده را کوچکتر و کوچکتر کنید تا بتوانید مهارت خود را برای پرواز در فضاهای بسته افزایش دهید.

الگوی مربعی به دلیل تشکیل شدن از چهار مسیر صاف ساده تر از پرواز در یک الگوی دایره ای است. 

پس از اینکه به خوبی برای پرواز در یک فضای مربعی آماده شدید وقت آن رسیده تا پرواز در یک فضای دایره‌ای را تمرین کنید.

 برای این کار لازم است تا از pitch ،  roll و throttle به صورت همزمان استفاده کنید. 

باید از تراتل (throttle) برای بلند کردن پهپاد استفاده کرده و سپس تصمیم بگیرید

 که می خواهید در جهت عقربه های ساعت پرواز کنید یا برخلاف آن.  

فرض کنید که در این مثال پرواز در جهت عقربه های ساعت صورت بگیرد.

برای این کار باید کواد کوپتر را رو به روی خود قرار داده

 و جوی استیک سمت راست را به صورت مورب به سمت راست و بالا (شمال شرقی) حرکت دهید.

 در این لحظه باید pitch و roll به صورت همزمان به کار ببرید تا کواد کوپتر شما پرواز دایره ای را به سمت عقربه های ساعت آغاز کند.

بعد از اینکه کوادکوپتر کمی مسیر کمان دایره را طی کرد باید به آرامی پهپاد را به سمت راست متمایز کرده 

و همزمان از roll استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که کوادکوپتر شما به سمت راست حرکت کرده و در دایره فرضی تان باقی بماند.

سپس باید کم کم جوی استیک سمت راست را به صورت مورب به سمت پایین و راست حرکت دهید

 تا کوادکوپتر بتواند همچنان مسیر دایره ای را در محدوده مورد نظر شما طی کند.

برای ادامه هم کافیست با جوی استیک سمت راست و تغییر آن به سمت چپ 

و سپس به صورت مورب و به سمت چپ بالا (شمال غربی) دایره فرضی که کوادکوپتر شما در آن قرار دارد را کامل کنید.

بدون شک اگر تاکنون رادیو کنترل کوادکوپتر را به دست نگرفته باشید درک مطالب گفته شده اندکی دشوار خواهد بود.

این بسیار طبیعی است، پس نگران نباشید و برای تمرین یک کوادکوپتر کوچک خلبانی تهیه کنید

 تا بتوانید تمامی مفاهیم ذکر شده را به خوبی لمس کنید.

 

 

  • آشیانه ققنوس ایرانیان

  

این مهم چیزی نیست جز آشنایی دقیق با رادیو کنترل ، دکمه های آن 

و دیگر فاکتورهای کاربردی آن که در این قسمت از مقاله به آن پرداخته شده است. 

آموزش پرواز کوادکوپتر

رادیو کنترل ها در شکل و ابعاد مختلفی ساخته می شود و دارای ویژگی های متفاوتی هستند . 

ولی  بخش‌های خاصی از آن برای تمام رادیوکنترل ها و ترانسمیترها یکسان است که در اینجا به معرفی آن بخش ها خواهیم پرداخت.

جوی استیک سمت راست

همانطور که در فصل دوم گفته شد جوی استیک سمت راست برای کنترل roll و pitch مورد استفاده قرار میگیرد.

به عبارت دیگر جوی استیک سمت راست، کوادکوپتر را به سمت راست و چپ و عقب و جلو حرکت می‌دهد.

جوی استیک سمت چپ

جوی استیک سمت چپ به کنترل yaw و throttle اختصاص دارد.

 به عبارت دیگر کوادکوپتر شما با تغییر جوی استیک سمت چپ می تواند ارتفاع خود را کم و زیاد کرده 

و در جهت عقربه های ساعت یا برخلاف آن به صورت درجا چرخش کنند.

دکمه های Trim :

هر کنترلر دارای دکمه های برای تغییر تریم و تنظیم yaw ، throttle، roll و pitch است که در تصویر زیر نشان داده شده است.

آموزش پرواز کوادکوپتر

ممکن است گاهی به خصوص در زمانی که برای اولین بار کوادکوپتر خود را به پرواز در می آورید متوجه شوید

 که پهپاد در آسمان به صورت کج پرواز کرده و به یک سمت متمایل می شود.

 دلیل این امر نامتعادل بودن تنظیمات رادیو کنترل است که با استفاده از Trim باید آن را به صورت متعادل در بیاورید .

هنگامی که مشغول آموزش و یادگیری چگونگی پرواز با یک کوادکوپتر هستید، 

دانستن و درک اینکه ربات رو به روی شما از چه قسمتهای اساسی تشکیل شده بسیار مهم است.

 دلیل اهمیت این موضوع آن است که اگر مشکلی پیش بیاید و یا پرواز نامتعادلی داشته باشید 

می توانید به راحتی مشکل را تشخیص داده و آن را رفع کنید. پس بهتر است بدانید دقیقاً با چه چیزی طرف هستید!

قسمت های اصلی یک کوادکوپتر شامل:

  • ایرفریم
  • موتورها 
  •  اسپید کنترل
  •  برد فلایت کنترل
  •  رادیو کنترل یا ترانسمیتر 
  • ریسیور 
  • ملخ 
  • باتری و شارژر
ایرفریم

ایرفریم یا بدنه یک کوادکوپتر همان چیزی است که تمام قطعات دیگر را به یکدیگر متصل می کنند.

 ایرفریم یک کوادکوپتر می توانند دارای شکل‌های مختلفی از جمله X و + داشته باشد.

اگر قصد داشته باشید خودتان یک کوادکوپتر بسازید اندازه و وزن ایرفریم از نکات مهمی است 

که باید در انتخاب آن دقت بالایی به خرج دهید، چون کارایی کوادکوپتر شما بستگی شدیدی به انتخاب ایرفریمتان دارد.

موتورها

موتور همان قسمتی است که ملخ ها به چرخش در می آورد و ملخ ها همان بخشی هستند

 که هوا را به سمت پایین حرکت داده و کوادکوپتر را از زمین بلند میکنند.

کوادکوپتر به چهار موتور نیاز دارد و برای هرکدام یک ملخ لازم استو هر چقدر Kv یک موتور بالاتر باشد

 موتور می‌تواند با سرعت بالاتری به چرخش در بیاید.

Kv به معنی تعداد چرخش موتور بر دقیقه به ازای هر ولت است.

 بنابرین موتوری با هزار Kv می توانند ۱۰ هزار دور بر دقیقه در حالتی که هیچ باری را متحمل نیست بزند.

اسپیدکنترل

اسپید کنترل وسیله ای است که بین باتری و موتور قرار می گیرد 

و انرژی دریافتی از باتری را به‌صورت سیگنال به موتور ارسال می‌کنند تا دستور چرخش موتور صادر شود. 

موتور های شما در هر لحظه می‌توانند با سرعت های مختلفی بچرخند

 و این همان چیزیست که به یک خلبان اجازه می‌دهد با کوادکوپتر خود مانور داده و تغییر جهت دهد. 

تمام این ها توسط اسپید کنترل هدایت می‌شود، بنابراین این قسمت نقش بسیار مهمی در کنترل کواد کوپتر دارند.

برد فلایت کنترل

فلایت کنترل به عنوان فرمانده عملیات پروازی کوادکوپتر تلقی می شود. 

این بخش شتاب سنجها و ژیروسکوپ ها را کنترل میکند 

و همچنین سرعت چرخش هر موتور را بسته به دستورات خلبان تغییر می‌دهد.

 

رادیو کنترل

رادیو کنترل پل ارتباطی شما و پهپاد بدون سرنشین تان است.

 دستورات شما توسط رادیو کنترل به فلایت کنترل روی کوادکوپتر رسیده 

و توسط دستورات ارسالی از فلایت کنترل به اسپید کنترل بر روی موتور ها و ملخ ها اجرا می شود.

ملخ ها 

هر کوادکوپتر دارای چهار ملخ است که با کمک آنها هوای اطراف خود را به جریان انداخته و پرواز می کند.

باتری و شارژر

یکی دیگر از بخش های بسیار مهم یک کوادکوپتر باتری آن است. 

بدون باتری هرگز نخواهید توانست پرواز کنید. باتری برای ادامه حیات نیاز به یک شارژر دارد. 

کیفیت شارژر در طول عمر باتری تاثیر بسزایی دارد بنابراین بهتر است برای خرید شارژ بهترین‌ها را انتخاب کنید.

چک لیست قبل از پرواز

بدون شک بهتر است قبل از پرواز برای اینکه یک پرواز امن و مطمئن با کیفیت بالایی داشته باشید 

به چند نکته توجه کنید در اینجا لیستی از فاکتورهایی که لازم است قبل از پرواز آنها را چک کنید آورده شده است:

  • اگر کوادکوپتر شما دارای دوربین است، بهتر است بررسی کنید کارت حافظه در داخل آن قرار داشته باشد.
  • اطمینان حاصل کنید که باتری رادیو کنترل به اندازه کافی شارژ دارد.
  • اطمینان حاصل کنید که باتری کوادکوپتر به اندازه کافی شارژ دارد.
  • از قرار گیری صحیح باتری در کوادکوپتر اطمینان حاصل کنید.
  • مطمئن شوید که تمامی ملخ‌ها روی موتورها محکم بسته شده اند و شل نیستند.
  • دیگر قسمت‌های کوادکوپتر را بررسی کنید و  مطمئن شوید که هیچ یک از قطعات در جای خود تکان نمی‌خورند و شل نیستند.
  • اگر کوادکوپتر شما نیاز به کالیبراسیون و قفل ماهواره دارند منتظر بمانید تا این عملیات به پایان برسد.
  • اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای پرواز دارید.
  • کوادکوپتر را روی زمین قرار داده و سه یا چهار قدم و به اندازه فاصله ایمن عقب‌تر بروید.
  • در حین پرواز حواستان به مکان کوادکوپتر باشد تا اگر از محدوده سیگنال خارج شد 

      بتوانید موقعیت حدودی آن را تعیین کنید. محدوده‌ی فرستنده را در ذهن داشته باشید 

    و اجازه ندهید که کوادکوپتر شما از آن فراتر رود.

انتخاب مکان مناسب برای آموزش پرواز کوادکوپتر

تمامی خلبانان حرفه‌ای در این زمینه اتفاق نظر دارند

 که بهتر است برای آموزش خلبانی به یک فرد مبتدی از فضاهای باز شروع کرد 

و پرواز در یک فضای محصور را فراموش کرد. رفته رفته که فرد مهارت بیشتری در خلبانی پیدا می‌کند 

می‌تواند پرواز در فضاهای محصورتر و کوچک‌تر را تجربه کند، اما برای آغاز کار بهتر است

 از یک فضای باز مانند پارک شروع شود. محلی که برای پروازهای اولیه انتخاب می‌کنید

 بهتر است دارای زمین نرمی مانند یک زمین چمنی باشد تا در صورت سقوط، کوادکوپتر آسیب کمتری ببیند.

 دوری از مردم و حیوانات هم از دیگر نکاتی است که باید در هنگام آموزش به یک خلبان مبتدی رعایت شود 

چون برخورد کوادکوپتر به دلیل سرعت چرخش بالای ملخ ها می تواند آسیب جبران ناپذیری به مردم یا حیوانات وارد کند.

در نهایت باید گفت بدترین دشمن شما در هنگام پرواز باد است.

 برای کاهش احتمال پرواز در باد سعی کنید در ساعات اولیه صبح پرواز کنید.

احتیاط های ایمنی مهم

کوادکوپترها در عین جذابیت و کارآیی های بسیار بالای خود میتوانند در صورت عدم استفاده صحیح خطرناک باشند.

 در اینجا به برخی از اقدامات ایمنی مهم در مورد کوادکوپترها اشاره شده است:

در هنگام  برخورد کوادکوپتر با موانع اگر تمایل دارید چیزی را از دست ندهید، 

سریعا دریچه throttle یا گاز را ببندید تا کوادکوپتر شما خاموش شود . نگران سقوط آن نباشید ! 

سقوط کوادکوپتر به‌مراتب بهتر است چرخش ملخ های آن در زمانی است که مانعی در جلوی ملخ ها قرار گرفته است.

 بدترین اتفاق ها در هنگام سقوط کوادکوپتر شکستن ملخ ها و یا ایرفریم است.

 اما اگر زمانی که پهپاد شما مثلاً به درخت گیر کرده همچنان throttle را روشن نگه داشته 

و بیشتر گاز بدهید به خاطر جلوگیری از چرخش ملخ ها فشار وارده بر آنها به موتورها منتقل شده 

و از موتورها به اسپید کنترل و برد فلایت کنترل می رسد و ممکن است قطعات داخلی را خراب کرده و بسوزاند.

بنابر مجددا تاکید می کنیم که در هنگام برخورد کوادکوپتر به موانع، انسان و یا حیوانات؛ 

اولین و سریعترین اقدامی که انجام می دهید خاموش کردن throttle باشد. 

در هر ارتفاعی که هستید و در هر مکانی که هستید مهم نیست، تراتل را خاموش کنید!!

آغاز پرواز با کوادکوپتر

بسیار خوب حال که با مفهوم قطعات کوادکوپتر و کنترل آن آشنا شدید 

و تمام اقدامات ایمنی قبل از پرواز را انجام داده اید زمان آن رسیده تا پرواز را آغاز کنید.

برای بلند کردن کوادکوپتر خود به آسمان فقط کافی است آن را روی یک سطح صاف بگذارید و throttle را به بالا فشار دهید، البته به آرامی!

توجه داشته باشید که جوی استیک سمت چپ را به آرامی حرکت دهید و آهسته آهسته گاز را زیاد کنید

 تا بتوانید به خوبی کنترل کوادکوپتر را به دست بگیرید. برای تجسم بهتری از این موضوع بهتر است ویدئوی زیر را تماشا کنید

جوی استیک مربوط به throttle را کمی فشار دهید تا کوادکوپتر در فاصله یک تا دو متری زمین قرار بگیرد. 

سپس با جوی استیک سمت راست به آرامی آن را به سمت راست، چپ،  جلو و عقب حرکت دهید 

تا درک درستی نسبت به کنترل کوادکوپتر پیدا کنید.

تبریک می گویم شما می توانید به صورت ابتدایی کوادکوپتر را کنترل کنید

 حال زمان آن رسیده تا یاد بگیرید چگونه باید کوادکوپتر را در ارتفاع ثابتی در آسمان بایستید

سعی کنید با تغییرات بسیار کوچک در throttle و با تنظیم Yaw کوادکوپتر خود را در نقطه ثابتی در آسمان نگه دارید. 

هر چقدر توانایی شما در انجام این کار بیشتر شود در واقع توانایی خلبانی شما بیشتر شده

 پس بهتر است برای انجام و تمرین این موضوع کم نگذارید.

 

 

  

  • آشیانه ققنوس ایرانیان