موشک ساترن 5

ساترن پنج

ساترن پنج یک موشک فضایی سوخت مایع سه مرحله ای آمریکایی است

 که برای رساندن محموله های فوق سنگین به فضا استفاده میشد این موشک از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۳ توسط ناسا به خدمت گرفته شد

 و در پروژه آپولو و رساندن انسان و محموله به کره ماه و و رساندن ایستگاه فضایی skylab به فضا استفاده شد 

ساترن پنج ۱۳ بار از پایگاه kennedy space center در فلوریدا به فَا پرتاب شد 

و هرگز در لانچ ها سیستم یا کسی از دست نرفت و تا به امروز ساترن پنج بزرگترین و سنگین ترین و قدرتمندترین راکتی است که عملیاتی شده است

 و این راکت در قابلیت حمل محموله رکورد دار است و قابلیت حمل ۱۴۰ تن بار را به مدار لئو را داراست

 که خود یک رکورد است و طراح اصلی این موشک ورنر فون برون پدر موشکی جهان و آقای آرتور رادولف بودند 

که این راکت را در مرکز تحقیقات فضایی مارشال در آلاباما طراحی کردند 

و خود موشک توسط کمپانی های بویینگ نورث آمریکن و داگلاس و IBM ساخته شد

 ساترن پنج تنها راکتی است که انسان را به فراتر از مدار های پایینی زمین رسانده 

و ۱۵ فروند از آن ساخته شد که ۱۳ فروند از آن شلیک شد و سه فروند دیگر هم برای آزمایشات زمینی ساخته شد

و در کل با این موشک ۲۴ فضانورد به فضا لانچ شدند و این موشک از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۳ در خدمت بود .

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

تکنولوژی :

اندازه و میزان حمل بار راکت ساترن پنج از تمامی راکت هایی که در آن زمان با موفقیت لانچ شده بودند 

بیشر بود و با حپل فضاپیما آپولو در بالای راکت اندازه آن به ۱۱۱ متر میرسید و دارای قطر بدنه ۱۰ متر بود

 ساترن پنج با سوخت کامل ۲۹۵۰۰۰۰ کیلوگرم وزن دارد و میتواند تا ۱۱۸۰۰۰ کیلوگرم محموله را به مدار های پایینی زمین بفرستد

 و برای این ساخته شده بود که ۴۱ تن با را به کره ماه برساند و در طول پروژه آپولو راکت ساترن پنج ارتقا یافت و قابلیت حمل محموله بیشر را یافت 

این راکت قابلیت حمل ۱۴۰ تن بار را به مدار لئو و ۴۸۶۰۰ کیلوگرم محموله را به کره ماه دارا شد

 ساترن پنج با طول ۱۱۱ متر از مجسمه آزادی نیویورک ۱۸ متر بلند تر است و از بیگ بن لندن ۱۵ متر بلند تر است

ساترن پنج توسط مرکز فضایی مارشال در ایالت آلباما طراحی شد و سیستم های زیاد دیگر توسط پیمان کاران دیگر ساخته شد

 این راکت از موتور های قدرتمند J2 و F1 استفاده میکرد زمانی که این موتور ها روشن میشدند 

شیشه ساختمان های اطراف را میشکستند طراحان به این فکر افتادند تا در این راکت از تکنولوژی راکت ساترن یک بهره ببرند 

بر همین اساس استیج یا مرحله S-IV-B 500 که استیج سوم راکت ساترن ۵ بود در اصل بر اساس S-IVB200 بود 

که استیج دوم راکت ساترن IB بود و ساترن ۵ دارای سیستم کنترلی مشابه سیستم کنترل ساترن IB بود .

Saturn V(ساترن 5)

استیج و مراحل :

ساترن پنج یک راکت سه استیج است که استیج اول را S-IC و استیج دوم را استیج S-II و استیج سوم را S-IVB مینامیدند 

و هر سه استیج از اکسیژن مایع به عنوان اکسید کننده استفاده میکردند

 استیج اول از PR-1 به عنوان سوخت استفاده میکرد و استیج دوم و سوم از هیدروژن مایع به عنوان سوخت استفاده میکردند 

هر چند در استیج های بالایی از بوستر های سوخت جامد هم برای جدایش بهره برده میشد .

Saturn V(ساترن 5)

استیج اول S-IC :

استیج اول توسط کمپانی بویینگ در کارخانه منتاژ میچاد در نیواورلان ساخته میشد 

همان جایی که مخزن سوخت شاتل فضایی توسط کمپانی لاکهید مارتین ساخته میشد 

بیشتر حجم این استیج اول را سوخت دربر میگرفت که PR-1 به عنوان سوخت و اکسیژن مایع به عنوان اکسید کننده بهره میبرد

 این استیج ۴۲ متر طول و ۱۰ متر قطر داشت و ۷۶۰۰۰۰۰ پوند رانش فراهم میکرد استیج اول دارای وزن خشک ۲۸۹۰۰۰ پوند بود

 و زمان که کاملا سوخت گیری میشد وزنش به ۵۱۰۰۰۰۰ پوند میرسید و استیج اول دارای ۵ موتور راکتی قدرتمند rocketdyne f1 بود 

و موتور ها با سیستم های هیدرولیک هم کنترل میشدند پنجمین موتور که در وسط قرار میگرفت ۲۶ ثانیه زودتر از بقیه موتور ها از کار می افتاد 

موتور های استیج اول برای ۱۶۸ ثانیه کار میکنند و راکت را به ارتفاع ۶۷ کیلومتری و سرعت ۲۳۰۰ متر بر ثانیه میرسانند .

Saturn V(ساترن 5)

استیج دوم S-II :

استیج دوم توسط کمپانی نورث آمریکن در کالیفرنیا ساخته شد

 و دارای پنج موتور رلکتی قدرتمند rocketdyne J2 بود که مشابه موتور های استیح اول بودند

و استیج دوم دارای طول ۲۴.۸۷ متر و قطر بدنه ۱۰ متر بود و ۹۰ درصد استیج دوم را سوخت تشکیل میداد 

و سوخت و اکسیک کننده در مخزن های آلومینیومی نگهداری میشدند .

Saturn V(ساترن 5)

استیج سوم S-IVB :

استیج سوم راکت ساترن پنج توسط کمپانی داگلاس در کالیفرنیا ساخته شده بود

 این استیج سوم دارای طول ۱۷.۸۶ متر و قطر ۶.۶۰۴ متر بود استیج سوم دارای وزن خالی ۲۳۰۰۰ پوند و وزن با سوخت پر ۱۱۹۰۰۰ کیلوگرم است .

Saturn V(ساترن 5)

سیستم کنترل :

این سیستم که در بالای استیج سوم در نوک راکت قرار میگیرد توسط کمپانی IBM ساخته شده 

و دارای ژیروسکوپ ها و شتاب سنج هایی برای کنترل راکت است .

معروف ترین ماموریت ساترن پنج در سال1۹۶۹ بود که سه آپولو ۱۱ که حامل سه فضا نورد بود را به کره ماه رساند 

(یکی از سه فضا نورد در مدار زمین باقی ماند) .

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

Saturn V(ساترن 5)

 

والکیری

 

North American XB-70 Valkyrie

تاریخچه

داستان والکایری از سال ۱۹۵۵ شروع میشود

زمانی که نیروی هوایی آمریکا با ارائه طرح WS-110 خواهان بمب افکنی با سرعت پیمایش 0.9 ماخ 

و توانایی حمل ۲۳ تن جنگ افزار و دارای شعاع عملیتی ۷۴۰۰ کیلومتر برای جایگزینی B-52 اسراتوفورترس شد

 در بین کمپانی های هوافضایی آمریکایی ۶ پیمانکار انتخاب شد 

که در بین این ۶ پیمانکار ۲ کمپانی بویینگ و نورث آمریکن در نهایت انتخاب شدند کمپانی نورث آمریکن طرح خود را ارائه داد

 این طرح یک بمب افکن با بال های ذوزنقه ای شکل بود دلیل استفاده از طرح ذوزنقه ای شکل این بود 

که با توجه به اینکه نیروی لیفت در بال بصورت بیضی شکل پخش میشود بنابراین بهترین نوع بال بیضی شکل است 

ولی با توجه به اینکه بال بیضی شکل ساختنش سخت است بنابراین بال را به صورت ذوزنقه ای شکل طراحی میکنند

 که بیشترین تطبیق را با بیضی دارد و باعث ایجاد کمتر جریان گردابه ای نوک بال میشود و در نتیجه درگ کمتری خواهیم داشت 

و راحتتر به سرعت های بالا میرسیم (جالب اینجاست در جنگ جهانی اسپیتفایر از بال های بیضی شکل بهره میبره ) 

و همچنین این طرح نورث آمریکن دارای مخزن سوخت های خارجی بود که بعد از استفاده کامل رها میشدند

 تا سرعت راحتتر بالا بروند در نهایت طرح نورث آمریکن توسط نیروی هوایی بررسی شد 

ونیروی هوایی به این نتیجه رسید که طرح زیادی بزرگ و پیچیده است بنابراین دستور بازنگری داد 

1958

و این بار در سال ۱۹۵۸ نورث آمریکن طرح بال دلتا شکل که به راحتی به سرعت های بالا میرسید

 و دارای مقاومت خوبی در مقابل دمای بالا بود ارائه داد از طرفی دیگر بویینگ هم طرح خود را ارائه داد 

تفات طرح بویینگ با نورث آمریکن این بود که طرح نورث آمریکن دارای ۶ موتور داکت نیم دایره ای در انتهای هواپیما بود 

ولی طرح بویینگ موتور را در غلاف حمل میکرد چیزی مشابه B-58 هاستلر
در نهایت طرح نورث آمریکن انتخاب شد مسئله جالبی که در حین طرحی نورث آمریکن اتفاق افتاد این بود

 که در حین طرحی مهندسان متوجه شدند

 که با بهسازی موتور برای سرعت های فراصوتی در سرعت بالا صوت به ازای دو برابر سوخت مصرفی بیشتر سرعت ۴ برابر افزایش میابد 

که این از لحاظ اقتصادی برای سوخت مناسب است و در تست های تونل باد در سال ۱۹۵۷ مشخص شد میتوان به سرعت ۳ ماخ هم رسید .

و در نهایت در بین ۲۰۰۰۰ اسم والکایری برایش انتخاب شد ولی در ادامه مشکلات فراوانی در مقابل والکایری سبز شد 

در سال ۱۹۵۸ طرح ساخت ۱۸ ماه یعنی تا سال ۱۹۶۰ عقب افتاد و در ادامه سوخت خاصی که در نظر گرفته شده بود

 که سوخت فشرده یا همان ZIP FUEL نام داشت که باعث بهبود برد تا ۱۰ تا ۱۵ درصد میشد 

به علت اینکه بعد از سوختن به صورت مایع و جامد در می آمد مناسب نبود بنابراین این سوخت کنار گذاشته شد

 و مشکل بعدی لغو طرح جنگنده شکاری رهگیر XF-108 راپیر بود.

موتور های YJ-93

(راپیر یک شکاری رهگیر طراحی شده توسط نورث آمریکن بود که قرار بود 

سرعتش به ۳ ماخ برسد و دارای رادار AN/ASG-18 و موشکه های AIM-47 فالکن میشد

 یعنی سیستم کنترل آتشی مشابه YF-12 )با لغو برنامه XF-108 (حرف X اول به معنای آزمایش است)

 که یک سری سیستم ها همانند موتور مشابه با والکایری داشت با لغو این برنامه هزینه والکایری بالا رفت و ضربه سنگینی به آن وارد شد

1950

 و در دهه ۱۹۵۰ سلاح موثر ضد بمبر های استراتژیک توپ ها و جنگنده ها بودند که آن هم خیلی کارآمد نبودند 

و در آن زمان پدافند موشکی موثری وجود نداشت

1959

 ولی در سال ۱۹۵۹ ورق برگشت با ورود پدافند S-75 DVINA که در سیستم ناتو بنام SA-2 GUIDELINE شناخته میشود 

شرایط تغییر کرد این پدافند در یکم ماه مه ۱۹۶۰ توانست یک فروند هواپیمای شناسایی بلند پرواز U2 به خلبانی سرهنگ گری پاورز را سرنگون کند 

و به غرب ثابت کند که دیگر بمبر های استراتژیک کاملا هم در آسمان شوروی در امان نخواهند بود 

با این اتفاق نظر سیاستمداران و ژنرال های آمریکایی به سمت بمبر هایی که در ارتفاع پایین نفوذ کنند تغییر کرد 

دلیلش این بود که با توجه به اینکه زمین گرد است و سطح زمین قوس دارد 

بنابراین رادار های زمین پایه ارتفاع پست را تا برد ۴۰ کیلومتری بیشتر نمیتوانند پوشش دهند 

به علاوه در صورت وجود کوه و ناهمواری ها نقاط کور راداری به وجود می آید که برای خفای بمبر های ارتفاع پایین مناسب بود

درست است و والکایری قابلیت رسیدن به سرعت ۳ ماخ را داشت 

ولی این تنها در ارتفاع بالا که اصطحکاک هوا کاهش میابد ممکن بود ولی در ارتفاع پایین سرعتش کمی کمتر از ۱ ماخ میشد که میشد 

کمی بیشتر از سرعت B52 که با توجه به اینکه هزینه عملیاتب بسیار بالاتری نسبت به استراتوفورترس و همچنین دارای برد

 و میزان حمل سلاح کمتری بود این مسئله به یک مشکل تبدیل شد و در نهایت پرزیدنت آیزنهاور که خود نظامی کارکشته بود

 خواهان لغو طرح والکاری شد چون معتقد بود دوران بمبر ها به پایان دسیده و دوره زمانه موشک های بالستیک است 

در این باره هم گفت :وقتی در عصر موشک درباره هواپیما صحبت میکنیم همانند این است که در دوره تفنگ درباره تیر و کمان صحبت کنیم !

1960 

ولی با رسیدن انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۶۰ شرایط برای والکایری بهتر شد 

جان اف کندی که سناتوری از ایالت مساچوست و نامزد انتخابات ریاست جمهوری از حزب دموکرات بود

جمهوری خواهان را در زمینه دفاعی ضعیف دیده و میگفت که باید طرح والکایری احیا شود 

وی در انتخابات در کنار شرکت نورث آمریکن در سن دیگو رفت و گفت من از صمیم قلب از والکایری پشتیبانی خواهم کرد 

و در سیاتل در کنار کمپانی بویینگ B52 را ستود و در فورت فورث ایالت تگزاس از B58 تعریف کرد 

در نهایت با حمایت کندی از والکایری جمهور خواهان هم پشت والکایری در آمدند

 و پرزیدنت آیزنهاور بودجه ای به آن تخصص داد و رقیب کندی یعنی فرماندار نیکسون که در کالیفرنیا وضعیت جالبی نداشت

1961

 هم از والکایری حمایت کرد در نهایت کندی پیروز انتخابات شد و در ژانویه ۱۹۶۱ وارد کاخ سفید شد 

و بعد دریافت که این قضیه که قدرت موشکی شوروی از آمریکا بهتر است و شکافی بین شوروی و آمریکا در این زمینه وجود دارد 

توهمی بیش نیست بنابراین پرزیدنت کندی دیگر نیازی به والکایری ندید و وزیر دفاع رابرت مک نامرا هم موشک های بالستیک را ترجیه می داد

 تنها در بین سردمداران کورتیس لمی رییس وقت نیروی هوایی طرفدار واکایری بود که او هم کار به جایی نبرد

در نهایت بعد از ۸۰۰ ملیون دلار خرج برای والکایری طرح لغو شده

 و تعداد ساخت پیش نمونه ها از ۱۱ فروند به تنها ۲ فروند کاهش یافت

 که اولین پیش نمونه در سال ۱۹۶۴ که AV1 نام داشت

(AIR VEHICLE ) از خط تولید در پالم دیل کالیفرنیا از خط تولید خارج شد 

و بعد از آن هم پیش نمونه AV2 ساخته شد 

هدف از ساختن این دو پیش نمونه آزمایشی تنها تحقیق آزمایش در زمینه آیرودینامیک و فراصوتی بود

 و بجای ۴ خدمه که اول در نظر گرفته شده بود دارای دو خدمه بود

 یعنی تنها دارای خلبان و کمک خلبان بود و ناوبر ومتصدی تسلیحات حذف شده بود بودند

 پیش نمونه AV2 در سال ۱۹۶۶ به یک F104 برخورد کرد و نابود شد

 و پیش نمونه اول هم در سال ۱۹۶۹ راهی موزه هوانوردی اوهایو شد و برای همیشه در آنجا آرام گرفت.

مشخصات فنی و طراح:

North American XB-70 Valkyrie

بمبر XB-70 والکایری یک بمب افکن استراتژیک راهبردی است

 که میتواند به سرعت ۳ ماخ و ارتفا ۷۰۰۰۰ پایی یا ۲۱ تا ۲۳ کیلومتری سطح زمین

 و برد 6901 کیلومتر برسد این بمبر برای این ساخته شده بود

 که در ارتفاع بالا دور از دسترس جنگنده ها و پدافند روسی در عمق شوروی نفوذ کرده

 و بمباران اتمی یا متعارف کندوسپس بگردد
والکایری دارای طراحی بسیار خاصی است به طوری که زمانی که ساخته شد گفته شد

 هیچ چیز در هیچ جای دنیا مشابه آن نبود والکایری دارای دو سکان عمودی برای پایداری در جهت یاو می باشد 

و والکایری دارای بال های دلتا میباشد تاریخچه این بالها به جنگ جهانی دوم و طراحی آن توسط آلمان نازی بر میگردد 

هر چند هرگز آلمان در جنگ جهانی هواپیمایی با بال دلتا نساخته بود بعد از جنگ که آمریکایی ها مدارک را غنیمت گرفتند

شرکت کانویر  

شرکت کانویر با ساخت پرنده آزمایشی XF-92 شروع به تحقیق بر روی این بال کرد که در نهایت جنگنده های F102 و F106 

و بمبر هاستلر را با این نوع بال ساخت بال دلتا دارای مزایا و معایب خودش است 

از معایب آن میتوان به بارگزاری کم زیر بال مانورپذیری کم در ارتفاع پایین و سخت شدن کنترل زاویه حمله اشاره کرد 

ولی چون این نوع بال درگ کمتری تولید میکند راحتتر به سرعت های بالا میرسد 

والکایری همچنان دارای کانارد هم هست کانارد در اصل همان کار سکان افقی را انجام میدهد 

با توجه به اینکه مرکز فشار در هواپیما عقبتر از مرکز ثقل قرار میگیرد

 بنابراین دماغه هواپیما به سمت پایین متمایل میشود و اصطلاحا NOSE DAWN میکند

 ولی سکان افقی با ایجاد یک لیفت منفی گشتاور پیچشی اعمال کرده 

و دماغه را سر جای خود بر میگرداند حال اگر سکان افقی به تنهایی نتواند دماغه را به سر جای خود بازگرداند

 کانارد با ایجاد ایفت مثبت در جلوی مرکز ثقل گشتاور پیچشی اعمال کرده

 و دماغه را بالا و سر جای خود میبرد از نکات در در طراحی والکایری توانایی 

خم شدن قسمتی از بال در سمت وینگ تیپ به سمت پایین به اندازه ۶۵ درجه میباشد

 با توجه به اینکه زمانی که سرعت هواپیما افزایش یافته 

مرکز ثقل عقب تر رفته و دماغه بیشتر به سمت پایین متمایل میشود

 بنابراین با خم کردن قسمتی از بال به سمت پایین دماغه به بالا و سر جای اولش بازمیگردد 

به علاوه با خم شدن قسمتی از بال به سمت پایین مساحت بال کاهش یافته و درگ کمتر میشود 

در نتیجه رسیدن به سرعت بالاتر راحتتر میشود

 و با خم کردن بال به سمت پایین موج شوکی در قسمت وینگ تیپ(نوک بال) گیر کرده 

و از آن نیروی برا استخراج میشود که به آن نیروی برای فشرده یا Compression lift میگویند

 در بدنه والکایری از مواد مرکب فشرده با ساختار لانه زنبوری بکار رفته 

و دمای بدنه به ۲۷۰ درجه و دماغه قسمت جایی مثل لبه حمله بال به ۳۳۰ درجه هم میرسد 

و در اینجا از فلز گرانبهای تیتانیوم که مقاومت بالای در مقابل حرارت دارد بکار رفته

 و این هواپیما طوری ساخته شده که بتوان در آن از فناوری ناوبری موشک کروز ناواهو که سرعتش به ۳ ماخ میرسید به کار رود .

North American XB-70 Valkyrie

هواپیما از سوخت فشرده zip fuel

همچنین برای این هواپیما از سوخت فشرده zip fuel برای حالت پس سوز در نظر گرفته شده بود که باعث بهبود

 برد از ۱۰ تا ۱۵ درصد میشد ولی ب هعلت اینکه بعد از سوختن بصورت مایع یا جامد در می آمد 

درد سر ساز شد و در نهایت از سوخت فشرده استفاده نشد والکایری دارای ۶ موتور توربوجت YJ-93 است

 که توسط کمپانی جنرال الکتریک بر اسای موتور توربوجت J79 متعلق به فانتوم ساخته شده 

و قابلیت فراهم کردن ۲۸۰۰۰ پوند رانش در حالت پس سوز را دارد

 در زمان LANDING خلبان دید خوبی ندارد بنابراین کابین و ویندشیلد در دخل دماغه بصورت زاویه دار فرو رفته

 و دید در زمان نشستن بهتر میشود و همچنین والکایری دارای سیسیتم خنک کننده هوای ورودی و سوخت است.

دلیل ساختن دو پیش نمونه از والکایری برای تحقیق در زمینه آیرودینامیک و پراواز فراصوتی بوده 

که از تجربه و اطلاعات حاصل در بمبر B1 بکار رفت

 و همچنین شوروی از راه جاسوسی از اطلاعات والکایری برای ساخت مسافربری فراصوتیTu-144 استفاده کرد.

والکایری به بالها دقت کنید به سمت پایین متمایل شده

 

موشک های زیر آبی

مقدمه

از زمانی که بشر توانست وارد دنیای زیر آب شود،
سلاح ها و تجهیزات  و موشک زیرآبی، اهمیت ویژه ای در حمله و دفاع پیدا کرد
تا جایی که از غواص به عنوان ساده ترین نیروی تهاجمی تا انواع زیردریایی ها،
نقش ویژه ای در استراتژی کشورها دارند.

با ورود موشک های کروز و بالستیک به دنیای تسلیحات و
اوج گرفتن رقابتهای تسلیحاتی بین آمریکا و شوروی سابق،
دو طرف به این فکر افتادند که امکان شلیک این موشک ها
را از زیر آب هم فراهم کنند، لذا آنها را روی زیردریایی نصب کرده
و تا به امروز نیز موشک های کروز و بالستیک زیردریایی پرتاب،
نقش بسیار مهی در افزایش توان بازدارندگی و همچنین تهاجمی
کشورهای گوناگون چه به صورت اتمی و چه به صورت متعارف ایفا می کنند.

اتفاق مهم 

بر اساس اتفاق مهمی که در آخرین روز از رزمایش پیامبر اعظم 9
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی رخ داد،
ایران نیز به جمع کشورهای دارنده یک فناوری پیشرفته دفاعی پیوسته است
و”شلیک موشک از زیر دریا” به خانواده بزرگ سامانه های دفاعی کشورمان افزوده شده است.
البته فرمانده نیروی دریایی سپاه با هوشمندی و دقت بالا،
از ارائه هرگونه اطلاعاتی درباره این موشک خودداری و
صحبت بیشتر درباره جزئیات آن را به سالهای آینده موکول کرده است.

در این مطلب با توجه به تصاویر منتشر شده،
به بررسی گمانه زنی ها و اطلاعات اندک موجود درباره این
توان جدید نیروهای مسلح ایران خواهیم پرداخت.
اما قبل از پرداختن به احتمالات و گمانه زنی ها درباره این تصاویر
و نحوه شلیک موشک فوق، ابتدا به مزایای داشتن
توانایی پرتاب موشک از زیر آب می پردازیم.

اولین نکته مهم در پرتاب موشک

اولین و مهمترین نکته در بحث قابلیت پرتاب موشک
از زیر آب – چه موشک های کروز و چه بالستیک ،- بحث قابلیت غافلگیر کردن دشمن است.
نیروهای فرامنطقه ای و دشمنان ایران،
از این پس با وسعت بسیار گسترده تری از مناطقی که بایستی
آن را تحت مراقبت داشته باشند رو به رو بوده و این توانایی
دست طرح ریزان داخلی را برای انجام عملیات تهاجمی و تدافعی بسیار بازتر می کند.

دستاورد جدید سپاه

با دستاورد جدید سپاه، امکان شلیک موشک از هر نقطه زیر آب
به سمت اهداف وجود دارد؛ اهدافی که هم اکنون با
رسیدن موشک های کروز ایرانی به برد 300 کیلومتر،
می تواند منافع ایران در دفاع از مرزها و منافع خود را به خوبی تامین کند.

مزایای شلیک از زیر آب

یکی دیگر از مزایای شلیک از زیر آب، افزایش شدید بقاء پذیری توان موشکی است
چراکه در زیر آب احتمال کشف پرتابگر بسیار کاهش یافته
و سامانه شلیک کننده نیز پس از پرتاب می تواند
به سرعت محل را ترک کند یا بلا استفاده شود.
این افزایش بقاء پذیری رکن بسیار مهمی را
در بازدارندگی دفاعی کشورهای دارنده ایفا خواهد کرد.

مسئله بعد در حوزه سرریز تکنولوژی های مربوط به این پرتاب است.
با رسیدن به تکنولوژی پرتاب موشک های کروز از زیر سطح،
بخش زیادی از راه برای پرتاب موشک های بالستیک نیز برداشته می شود.
مراحل زیادی از پرتاب این دو نوع موشک از زیر آب یکسان بوده
و تنها در بحث موشک بالستیک به دلیل اندازه و
وزن بیشتر پرتاب به قدرت و فضای بیشتری نیاز است.

اما این موشک زیر آبی از چه سامانه هایی قابلیت شلیک دارد؟

برای پرتاب نسل اول موشک های کروز و بالستیک نیاز به این بود
که زیردریایی های حامل موشک زیر آبی به سطح آب آمده
و زمان نسبتا زیادی را برای آماده کردن و پرتاب موشک صرف کنند.
با افزایش قدرت کشف و شناسایی دو طرف در طول جنگ سرد،
این گونه پرتاب ها موثر نبود. برای نمونه موشکی
مثل Regulus ساخت آمریکا تنها هزار کیلومتر برد داشت
و برای رسیدن به اهداف عمقی در خاک شوروی سابق
باید بیش از حد به سواحل این کشور نزدیک می شد
و پروسه پرتاب موشک زیر آبی نیز حدود 15 دقیقه به طول می انجامید
و در این 15 دقیقه زیردریایی می بایست بر روی سطح آب باقی می ماند.

موشک بالستیک زیردریایی پرتاب SS-N-4 ساخت شوروی سابق
نیز از همین قاعده پیروی می کرد و برای پرتاب می بایست
زمان زیادی صرف می شد. دو طرف به این نتیجه رسیدند
که برای حفظ پرتابگرهای خود باید به زیر آب رفته و از آنجا به شلیک اقدام کنند.

پایه فناوری این پرتاب ها از زمان جنگ سرد تا به امروز یکسان باقی مانده
و برای شلیک انواع موشک های کروز و بالستیک به کار می رود.
امریکایی ها با شلیک موشک بالستیک پولاریس 1 از زیر آب ،
برای اولین بار توانستند به این مهم دست پیدا کنند

اما این حرکت چگونه انجام شد ؟

موشک های بالستیک در پرتابگرهای عمودی در داخل زیردریایی نصب شده اند.
در زمان پرتاب موشک، زیردریایی به عمق مشخصی در زیر آب حرکت کرده
و ثابت می شود. با باز شدن درب محفظه پرتاب موشک پمپ های
بسیار نیرومند تولید کننده هوا به کار افتاده و
موشک مورد نظر را در لایه ای از هوا پوشانده
و به سمت بالا پرتاب می کنند، قدرت این پمپ های هوا به گونه ای
تنظیم شده است تا موشک را به طور کامل از آب خارج کرده
و در این مرحله موتور موشک زیر آبی فعال شده و آن را به سمت بالا می برد.

در بحث شلیک موشک های کروز که از فناوری پرتاب عمودی نیز استفاده می کنند،
دقیقا پروسه ای به همین شکل رخ داده و موشک در لایه ای از هوا
پیچیده به خارج از سطح آب پرتاب شده و سپس سیستم پیشران آن فعال می شود.

حالت دیگر

اما حالت دیگری از پرتاب موشک های کروز نیز از پرتاب گرهای اژدر به صورت افقی می باشد.
انواع موشک های کروز چه در نقش ضد کشتی و
چه در نقش حمله به اهداف زمینی را می توان از این طریق پرتاب کرد
در این روش ، موشک زیر آبی مورد نظر در یک پوشش مخصوص قرار گرفته
و در لوله مخصوص پرتاب قرار می گیرد و
به درست به مانند یک اژدر از زیردریایی خارج می شود.
پوشش مورد نظر که موشک در درون آن قرار گرفته
دارای یک سیستم پیشران مخصوص است که موشک را بالا آورده
و پس از فاصله گرفتن از سطح آب به صورت اتوماتیک از موشک جدا شده
و سیستم پیشران موشک کروز فعالیت را آغاز می کند.

فناوری پرتاب موشک های بالستیک از زیر آب

فناوری پرتاب موشک های بالستیک از زیر آب در اختیار کشورهای
: آمریکا ، روسیه ، چین ، انگلستان ، فرانسه و هند می باشد.

در بخش موشک های کروز نیز به غیر از این کشورها، کره جنوبی
نیز از جمله دارنده فناوری پرتاب زیرآبی بوده و صحبتهایی مبنی بر
قابلیت پرتاب موشک زیر آبی کروزی پاکستانی بابور از زیردریایی های
این کشور نیز به گوش می رسد. موشک های ضد کشتی
مثل هارپون آمریکایی، اگزوست فرانسوی، یاخونت روسی، YJ-82
چینی از جمله سلاح هایی هستند که قابلیت پرتاب از زیردریایی را دارند.

البته کشورهای دیگری نیز در دنیا هستند که زیردریایی های خود
را به توانایی پرتاب موشک های کروز از زیردریایی مجهز کرده اند،
اما این فناوری ها به صورت وارداتی بوده و در این کشورها بومی سازی نشده است.

نیروی دریای سپاه

تا به امروز نیروی دریایی سپاه به صورت رسمی وارد شدن
زیرسطحی به خدمت این نیرو را اعلام نکرده است،
اما چندی پیش فرمانده ندسا در پاسخ به سوال مشرق
درباره توان زیر سطحی این نیرو تاکید کرده بود که
«” زیرسطحی هایی که قرار است در نیروی دریایی سپاه به
کار گرفته شود به نسبت زیردریایی های معمول، از قاعده متفاوتی برخودار است .»

این جمله به این معناست که سپاه مسلما در حال طراحی و
ساخت زیردریایی بوده که ممکن است آنچه که پخش شد
شلیک یک موشک کروز از زیردریایی ساخته شده برای نیروی دریایی سپاه باشد.

بدون تایید این موضوع که موشک مذکور از چه سامانه ای شلیک شده،
اکنون این کلوپ محدود از کشورهای جهان با این توانایی نظامی،
عضو جدیدی را در خود می بیند و آن هم جمهوری اسلامی ایران است.

اما نگاهی به تصاویر منتشر شده از پرتاب موشک زیر آبی توسط سپاه داشته باشیم.
آنچه که از حالت اوج گیری و حرکت این موشک به نظر می آید
نشان دهنده این مسئله می باشد که ما با یک موشک کروز سر و کار داریم.

اما یک سوال بزرگ : این موشک زیر آبی از کجا پرتاب شد ؟

سامانه ای که معادلات خلیج فارس را تغییر می دهد

اما گمانه زنی ممکن دیگر، بحثی مبنی بر وجود شبکه ای
از پرتاب گرهای زیر سطحی در منطقه خلیج فارس یا دریای عمان است.
آنچه که در تصویر شاهد آن بودیم خروج موشکی از زیر آب بود
که به صورت زاویه دار و نه عمودی از آب خارج شده و اوج گرفت.

فراموش نکنیم که منطقه اصلی عملیاتی تعریف شده برای نیروی دریایی سپاه در جنوب کشور، خلیج فارس تعیین شده و این منطقه از جمله پهنه های آبی کم عمق در دنیا می باشد. پرتاب گرهای زاویه دار موشک در دنیا نیز پیش از این وچود داشته اند که می توان از آن میان به لانچرهای موشکی نصب شده بر روی زیردریایی های اتمی کلاس اسکار اشاره کرد.

مشت موشکی سپاه این بار از زیر آب بیرون می آید

پرتاب گر موشکی در زیردریایی کلاس اسکار

از نظر فنی و عملیاتی امکان دارد که سپاه مجموعه ای از لانچرهای
زیر آبی موشک کروز را در نقاط مختلف در خلیج فارس نصب کرده
و در صورت نیاز از آنها استفاده کند. وجود پستی و
بلندی های فراوان در منطقه خلیج فارس به همراه ساحل طولانی
ایران در این منطقه می تواند بستر مناسبی را برای این کار فراهم کند.
هر فروند از این پرتابگرها را می توان در عمق های کم نصب کرده
و به صورت کنترل از راه دور به شکل تکی و یا شبکه ای کنترل و فعال کرد.

موشک زیر آبی پرتاب شده توسط سپاه

البته این گمانه زنی را شاید بتوان نادر دانست و
باید گفت که تا به امروز هیچ کشوری در دنیا
از این روش برای پرتاب موشک از زیر آب بهره نبرده است ،
اما از طرف دیگر تجریه تاریخی ثابت می کند که سپاه ید طولانی
در روش های متفاوت رزمی و نظامی داشته است
که توان بزرگترین ارتش دنیا در عرصه دریایی را با شکست ها
و چالش های گوناگون مواجه کرده است.

اگرچه نمی توان انتظار داشت در آینده ای کوتاه،
اطلاعات بیشتری از این دستاورد ارزشمند دفاعی کشور توسط مسئولین امر منتشر شود
اما نگاهی به گذشته نشان می دهد که سپاه،
همواره دستاوردهای زیادی را برای خوشحالی دوستان
و ترس دشمنانش در آستین داشته است.

 

معرفی موشک های بالستیک

موشک های بالستیک چیست؟

موشک  های بالستیک Ballistic missile به موشک‌هایی‌ می‌گویند
که تا ارتفاع بسیار بالایی اوج می‌گیرند
(که قسمتی از راه با موتور و مابقی راه را با استفاده از نیروی جاذبه زمین
به سمت هدف می‌روند که مانند یک سقوط آزاد
البته با هدایت صحیح است.

موشک‌های بالستیک

معمولاً ارتفاع بسیار بالایی می‌گیرند و برخی از موشک‌های بالستیک
که برد بسیار بالایی دارند حتی از جو زمین نیز خارج می‌شوند
و با استفاده از ماشین ورود مجدد RV به جو بازمی‌گردند.

مهمترین مسئله موشک های بالستیک
موشک های بالستیک در حقیقت یک ماشین تحویل موشک-مولد،
شامل سیستم رهیابی و محفظه حمل مهمات است
که اساساً علیه اهداف زمینی و سطحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

انواع گوناگون موشک‌های بالستیک معمولاً بر حسب برد طبقه‌بندی می‌شوند.
نوع خاصی از موشک‌های بالستیک وجود دارد
که از زیردریایی‌ها شلیک می‌شود و SBLM نام دارد.
در ساخت موشک‌های بالستیک، مبحث پیشرانه که مشخص‌کننده برد موشک است
مهمترین مسئله محسوب می‌شود و
پس از آن میزان توانایی حمل مهمات که قدرت تخریب آن را افزایش می‌دهد.

تاریخچه استفاده از موشک‌های بالستیک

اولین موشک بالستیک A-۴ نام داشت که معمولاً
با نام موشک «وی-۲» اصطلاح آلمانی ۲-Vergeltungswaffe
به معنی «سلاح انتقامی ۲» شناخته می‌شود
که بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ میلادی توسط آلمان نازی
و زیر نظر ورنر فون براون در ورماخت ساخته شد.

اولین پرتاب موفقیت آمیز وی-۲ در سوم اکتبر ۱۹۴۲ بود
و برای اولین بار در تاریخ چهارم سپتامبر ۱۹۴۴ علیه انگلستان استفاده شد.
تا پایان جنگ جهانی دوم حدود سه هزار موشک وی-۲ از مجموع ۶ هزار
موشک ساخته شده توسط ورماخت،
به سمت کشورهای بریتانیا، هلند و بلژیک پرتاب شده بود.

انواع موشک‌های بالستیک

موشک‌های بالستیک را می‌توان از نظر بُرد یا کاربرد آن‌ها دسته‌بندی کرد،
که معمولاً آن‌ها را بر اساس بُرد گروه‌بندی می‌کنند.

کشورهای مختلف الگوهای متفاوتی را برای دسته‌بندی موشک‌های بالستیک به کار می‌گیرند.
دسته‌بندی موشک‌های بالستیک به شرح ذیل است.

–موشک های بالستیک تاکتیکی
(Tactical ballistic missile) با میزان بُرد ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر

–موشک های بالستیک کوتاه برد
( Short-range ballistic missile) با برد کمتر از هزار کیلومتر

–موشک های بالستیک میان‌بُرد
(Medium-range ballistic missile)با میزان برد بین هزار تا سه هزار و ۵۰۰ کیلومتر

–موشک های بالستیک دوربرد
(Intermediate-range ballistic missile)با میزان برد سه هزار و ۵۰۰ تا پنج هزار و ۵۰۰ کیلومتر

–موشک های بالستیک قاره‌پیما
(Intercontinental ballistic missile)با برد بیشتر از پنج هزار کیلومتر

نکته‌ای که باید به آن اشاره شود این است که
موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد از توانایی کمتری
در حمل بارهای سنگین برخوردارند؛

لذا به دلیل وجود این محدودیت‌ها عمدتاً از موشک‌های بالستیک میان‌بُرد،
دوربرد و قاره‌پیما برای حمل بارهای سنگین مانند
سرجنگی پرقدرت استفاده می‌شود و در غیر این صورت پرتاب کردن حجم
کمی از مواد منفجره معمولی توسط موشک‌های بالستیک صرفه اقتصادی ندارد.

از آنجایی که از موشک‌های بالستیک کوتاه‌بُرد
در حمل بارهای سنگین استفاده نمی‌شود و صرفه اقتصادی ندارد،
اما به‌طور بالقوه در درگیری‌های منطقه‌ای به‌دلیل فاصله کم کشورها،
هزینه نسبی کم و سهولت در تنظیمات و پیکربندی،
از نوع کوتاه‌برد موشک‌های بالستیک استفاده می‌شود.

فناوری موشک های بالستیک

به گزارش خبرنگار حوزه امنیتی و دفاعی گروه سیاسی خبرگزاری آنا،
موشک‌های بالستیک دارای فناوری پیچیده و خاصی هستند
که این فناوری پیچیده آن را از سایر موشک‌ها متمایز ساخته است.

موشک های بالستیک بسته به بُردی که دارد از چند ۱۰ هزار متر
تا چند ۱۰۰ کیلومتری از سطح زمین فراتر رفته
و نیم‌کره زمین را در نزدیکی جو یا خارج از جو دور می‌زند
و در نهایت بر روی هدفی که از پیش تعیین شده است،
به‌صورت عمودی و بر روی دماغه آن فرود می‌آید.

موشک های بالستیک می‌تواند بیش از ۱۲ هزار کیلومتر مسافت را طی کند
و این میزان بستگی به نوع موشک و بُرد آن دارد.

در واقع بُرد و سرعت بالای بالستیک‌ها یک مزیت مهم محسوب می‌شود
تا در بخش‌های نظامی و غیرنظامی مانند تحقیقات فضایی از آن استفاده شود.
یک موشک های بالستیک با سوخت جامد می‌تواند
مسافت ۱۰ هزار کیلومتری را کمتر از یک ساعت طی کند؛
لذا هیچ سلاحی سرعت موشک‌های بالستیک را ندارد.

عرصه موشک در ایران

شاید یکی از مهمترین دستاورد‌های دفاعی در ایران که
در سال ۹۸ رونمایی شد و
نوید بخش آینده‌ای روشن را در عرصه بازدارندگی را به همراه داشت
در عرصه موشکی بود. یکشنبه ۲۰ بهمن ماه بود
که با حضور سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه و
سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه،
موشک چابک (رعد ۵۰۰) که برخوردار از نسل جدید پیشران‌ها
و با بدنه غیر فلزی و کامپوزیت بود رونمایی شد.

استفاده از فناوری بدنه‌های الیاف کربن قابلیت تحمل ۱۰۰ بار فشار
و دمای ۳ هزار درجه سانتیگراد،
دستیابی به موشک‌های بسیار سبک را برای ایران فراهم کرد.
موشک رعد ۵۰۰ از موشک‌های نسل جدید است
که در مقایسه با موشک فاتح ۱۱۰ با بدنه فولادی،
با یک دوم وزن، اما ۲۰۰ کیلومتر از افزایش برد برخوردار است.

در این مراسم همچنین نیروی هوافضای سپاه از موتور‌های موشک
با نازل متحرک رونمایی کرد که ترکیب دو دستاورد بزرگ «بدنه کامپوزیت»
و «نازل متحرک» در موشک، امکان استفاده از موتور‌های سوخت جامد
را در خارج از جو برای کشورمان فراهم کرد.

با دستیابی به این موفقیت، ساخت ماهواره بر‌های سبک سوخت جامد،
موشک‌های زمین به زمین با سطح مقطع راداری کم و مانور پذیر کردن
موشک‌ها به منظور عبور از سپر موشکی و کاهش هزینه‌ها و افزایش تولید
و کاهش پیچیدگی در تولید و نهایتاً جهش نسلی در موشک‌ها فراهم شد.

توانایی موشکی ایران

امروز توانایی موشکی ایران یک بخش کلیدی و راهبردی از توان نظامی
و دفاعی کشورمان است و با توجه به دشمنان منطقه‌ای
و جهانی و البته تحریم‌های شدید در همه عرصه‌ها بویژه حوزه نظامی
که در جنگ تحمیلی به خوبی برای ملت ما مشخص شد

در حالی که رژیم بعث عراق پیشرفته‌ترین تجهیزات را به راحتی تهیه می‌کرد،
ایران در تهیه ابتدایی‌ترین نیاز‌های دفاعی خود هم با مسائل و مشکلات فراوانی روبرو بود
که بار‌ها توسط مسئولان گفته شده است،
اهمیت این توان موشکی بیش از پیش مشخص می‌شود.

امروز دیگر توان موشکی ایران برای همگان ثابت شده
و دشمنان ملت ایران و انقلاب اسلامی به آن اعتراف کرده‌اند
به گونه‌ای که وزارت دفاع آمریکا در گزارشی توان موشکی ایران
را به عنوان بزرگترین نیروی موشکی در خاورمیانه توصیف می‌کند،
توانی که عمدتاً متشکل از موشک‌های کوتاه برد و میان‌برد است.

از این رو، نگاهی هر چند کوتاه به بخشی از توانمندی‌های دفاعی کشور
در حوزه موشک‌های بالستیک خواهیم داشت و دستاورد‌ها
و پیشرفت‌ها در این زمینه را با پیش از انقلاب اسلامی مورد قیاس قرار می‌دهیم.

توان موشکی پیش از انقلاب

۹ خرداد ۱۳۵۱ «ریچارد نیکسون» رئیس جمهور آمریکا
به همراه «هنری کیسنجر» مشاور امنیت ملی این کشور که به ایران سفر کرده بودند
با محمدرضا پهلوی دیدار کردند.
در نتیجه این دیدار و مذاکرات، شاه اجازه پیدا کرد
که با معافیت از همه نظارت‌ها و محدودیت‌های تسلیحاتی هر گونه سلاح
و تجهیزات نظامی بجز سلاح هسته‌ای را که نیاز دارد
می‌تواند از ایالات متحده آمریکا خریداری کند،

اما با وجود این توافق و قول و قرار‌های میان مسئولان دو کشور
در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۵۴ هنری کسینجر در دیدار با محمدرضا پهلوی به او اعلام کرد
فروش موشک زمین به زمین به ایران امکان ندارد
و این موضوع خط قرمز آمریکاست و آمریکایی‌ها تا سال ۱۳۵۷
و پیروزی انقلاب اسلامی حتی راکت‌هایی با برد ۶۰ کیلومتر نیز به ایران نفروختند.

توان موشکی ایران پس از انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران دیگر به عنوان یک خریدار
صرف تسلیحات موشکی نبود
بلکه به عنوان بزرگترین قدرت تولیدکننده موشک‌های بالستیک
و نقطه زن در دنیا شناخته می‌شود که سایر کشور‌ها و
دولت‌ها درخواست خرید تسلیحاتی از ایران را دارند.

نیاز کشور به تجهیزات موشکی و اهمیت داشتن این فناوری تنها ۱۷ روز
بعد از آغاز جنگ تحمیلی یعنی ۱۷ مهر ۱۳۵۹ و
حمله موشکی رژیم بعث عراق به شهر دزفول احساس شد.

در این روز ارتش عراق با یک فروند موشک «فراگ ۷» دزفول را هدف قرار داد
و ۷۰ نفر از مردم بیگناه این شهر به شهادت رسیدند.

این حملات موشکی به شهر‌ها و مراکز حساس ایران با قدرت از سوی رژیم بعث عراق دنبال شد
به گونه‌ای که تا یکم فروردین ۱۳۶۳ هزار و ۷۰۶ مرتبه این اقدام را تکرار کرد.

قابل توجه است با توجه به اینکه هدف اصلی حملات موشکی رژیم بعث عراق،
شهر‌های ایران بود و در این حملات خونین تعداد زیادی از غیرنظامی‌ها به شهادت می‌رسیدند
هیچکدام از سازمان‌های بین المللی و حتی مسئولان سازمان ملل و
سران کشور‌ها به این اقدامات و جنایات ضد بشری عراق واکنشی نداشتند.

در تیرماه ۱۳۶۳ مسئولان کشورمان به این نتیجه رسیدند
که با استفاده از توان موشکی و با هدف قرار دادن شهر‌های تخلیه شده عراق،
صدام را از حمله به شهر‌ها منصرف کند.
به همین منظور تلاش‌های بسیاری برای خرید موشک آغاز شد،
اما همانگونه که از سوی مسئولان و فرماندهان نظامی بار‌ها اعلام شده است
هیچ کشوری حاضر به فروش تسلیحات نظامی به ایران نبود.

با این وجود در تابستان ۱۳۶۳ سوریه حاضر شد تکنیک‌های آماده سازی و پرتاب موشک
را به افسران ایرانی آموزش دهد و بعد از آن محمد قزافی حاکم لیبی هم قبول کرد
در اولین مرحله ۸ موشک اسکاد B ساخت کشور روسیه با دو سکوی پرتاب و
خدمه آن را در اختیار ایران قرار دهد.

در سوم آبان ۱۳۶۳، ۱۳ نفر از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با مسئولیت حسن تهرانی مقدم
به صورت مخفیانه و سری به سوریه رفتند
و در تیپ ۱۵۵ موشکی این کشور دوره‌های مختلف را گذرانده
و آموزش‌های لازم را فرا گرفتند.
اگر چه افسران سوری معتقد بودند این آموزش نیازمند ۴۵ دانشجو و
۶ ماه زمان است، اما گروه اعزامی ایران این آموزش‌ها
را تنها طی دو ماه با موفقیت پشت سر گذاشتند.

عراق در ۱۳ اسفند ۱۳۶۳ مرحله جدیدی از جنگ شهر‌ها و
حمله موشکی به ایران را آغاز کرد.

وزارت دفاع ایران نیز در واکنش به این اقدام رژیم بعث عراق در اطلاعیه‌ای عراق را به حمله متقابل تهدید کرد
و ۴۸ ساعت مهلت به آن‌ها داد که از این اقدامات دست بردارند،

اما مسئولان عراقی این موضوع را جدی نگرفتند تا در نهایت اینکه
در سحرگاه ۲۱ اسفند ۱۳۶۳ ایران اولین موشک اسکاد خریداری شده
از لیبی را به سمت عراق شلیک و پالایشگاه کرکوک را هدف قرار داد.

در روز‌های بعد این حملات موشکی ادامه داشت و
۹ موشک دیگر در مناطقی مانند بانک رافدین،
باشگاه افسران، وزارت خارجه و دیگر مناطق حساس عراق شلیک شد.
در نتیجه این حملات موشکی ایران، رژیم بعث عراق دست از موشک باران شهر‌ها برداشت.
این عملیات و از نتایج آن اولین تجربه موفقیت آمیز ایران در بازدارندگی موشکی بود.

با وجود موفقیت ایران در برابر صدام در این مرحله احتمال اینکه
کشوری حاضر به فروش موشک به ایران نشود می‌رفت.

به همین دلیل در ۱۵ فروردین ۱۳۶۴ با خواست حسن طهرانی مقدم
دو موشک اسکاد خریداری شده تحویل مهندسان صنعتی شد
تا کار مهندسی معکوس روی آن‌ها صورت گیرد.

بعد از آن بود که قذافی در نتیجه مذاکرات با صدام از همکاری با ایران سر باز زد
و صدام در ۴ دی ماه ۱۳۶۵ با اطمینان از اینکه ایران توان پاسخ ندارد
مرحله جدیدی از حمله موشکی به شهر‌های کشورمان را آغاز کرد،
اما جوانان ایرانی با وجود قطع همکاری تکنسین‌های لیبایی
با ایران تنها بعد از ۱۷ روز در ۲۱ دی ماه ۱۳۶۵ اولین موشک اسکاد
با هدایت تیم موشکی سپاه شلیک و به مقر نیروی هوایی عراق
در بغداد اصابت و موجب بهت و حیرت همگان شد.

بعد از آن ایران به سمت کره شمالی و خرید موشک از این کشور رفت و
فناوری ساخت موشک اسکاد را از کره شمالی دریافت کرد.

بعد از جنگ تحمیلی تجربه جنگ شهر‌ها موجب شد ایران تلاش خود
را برای تولید موشک اسکاد افزایش دهد و در ابتدای دهه ۷۰ این زحمات به ثمر رسید
و ایران توانست موشک شهاب یک را تولید کند، اما برد آن کم بود.

به همین دلیل متخصصان ایرانی تلاش کردند تا موشک‌هایی با برد بیشتر بسازند
که موشک‌های شهاب ۲ و ۳ محصول این تلاشند.

مسئله دیگری که در این زمان مطرح شد بحث دقت در هدفگیری موشک‌ها بود.
۵ میلیون ساعت کار برد تا متخصصان ایرانی بتوانند
دقت این موشک‌ها را افزایش دهند و در این زمان موشک فاتح ۱۱۰ در
سال ۱۳۸۱ با دقت ۱۰ متر تولید شد.

این گونه بود که ایران توانست پس از دو دهه تلاش راه خود را برای
تولید موشک‌های پیشرفته بومی با برد و دقت لازم هموار کند.

عبور از سیستم‌های دفاعی موشکی یکی دیگر از مسائل مطرح شده
در توان موشکی بود که برای دستیابی به این قابلیت می‌بایست
موشک‌ها به سرعت‌های بسیار بالایی دست یابند.

اتفاقی که در نیمه دوم سال ۱۳۸۸ با آزمایش موشک سجیل رخ داد.
این موشک ۲۲ تنی بیش از ۴ کیلومتر بر ثانیه از آسمان بر سر اهداف فرود می‌آید
که بنا بر اعتقاد کارشناسان رهگیری و انهدام آن توسط سیستم دفاع موشکی
یا گنبد آهنین غیرممکن است.

بررسی موشک ها

در ادامه به بررسی جزئیات موشک‌های بالستیک
که در سال‌های بعد از انقلاب به دست متخصصان داخلی
و با وجود تحریم‌های تولید شده است می‌پردازیم:

موشک شهاب 1

موشک شهاب ۱ از طریق مهندسی معکوس و
برگرفته از موشک اسکاد B شوروی تولید شده است.
این موشک دارای سوخت مایع و دو مخزن سوخت درونی و کلاهک یک تنی است.
شهاب ۱ دارای برد ۳۲۰ کیلومتر و طول آن ۱۱.۲ متر است
که از سکو پرتاب می‌شود و دقتی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر دارد.
از شهاب ۱ در موشک باران پایگاه اشرف متعلق به گروهک منافقین استفاده شد.

موشک شهاب 2

موشک شهاب ۲ ارتقا یافته شهاب ۱ است.
شهاب ۲ دارای برد ۷۵۰ کیلومتر با یک کلاهک ۷۵۰ کیلوگرمی
و همانند شهاب ۱ از سوخت مایع بهره می‌برد و
دقت آن نیز حدود ۵۰ متر است. این موشک ۱۲ متر طول و ۶ تن وزن دارد.

موشک شهاب 3

شهاب ۳ اولین موشک میان برد در ایران است،
این موشک دارای سوخت مایع بوده که در نمونه ارتقا یافته
آن به برد ۲ هزار کیلومتر می‌رسد. شهاب ۳ کلاهک ۷۰۰ کیلوگرمی دارد
و نازل خروجی و بخش متغیر آن به موشک اجازه تغییر و
اصلاح مسیر می‌دهد و سرعت نهایی آن حدود ۷ ماخ است.
موشک شهاب ۳ نیز همانند دو نمونه قبلی دارای سکوی پرتاب متحرک است.

موشک فاتح 110

تولید موشک فاتح به اوایل دهه ۸۰ بر می‌گردد.
فاتح ۱۱۰ یک موشک سوخت جامد تک مرحله‌ای است
که با توجه به دقت بالا به عنوان یک موشک تاکتیکی
دقیق نقطه زن جایگزین موشک شهاب ۱ شد.
حداکثر برد این نوع از موشک‌های ایران حداکثر ۳۰۰ کیلومتر است.
این موشک از هدایت اینرسی و تکنولوژی‌های جانبی برای هدایت بهره می‌برد
و دارای موتوری تک مرحله‌ای است.

۱۷ شهریور ۱۳۹۷ سپاه مقر فرماندهی حزب دموکرات کردستان
را با هفت موشک فاتح ۱۱۰ مورد هدف قرار داد
که ۱۶ نفر از رهبران این حزب به هلاکت رسیدند.

موشک قیام

موشک قیام در ۲۹ مرداد ۱۳۸۹ رونمایی شد
این موشک با برد ۸۰۰ کیلومتر از لانچری متحرک برخوردار است.
موشک قیام از فناوری پایداری بسیار بالایی برخوردار است
و به همین دلیل بال‌ها در آن حذف شده است
تا امکان شناسایی توسط رادار‌ها کاهش یابد،
این ویژگی توان رادار گریزی بیشتری به موشک قیام داده است.

موشک زلزال 

موشک زلزال بارشی یک موشک هدایت شونده است
که بر اساس راکت زلزال طراحی و ساخته ساخت شده،
برد این موشک ۳۰۰ کیلومتر است که اولین بار در سال
۱۳۹۱ سرلشکر محمد علی جعفری فرمانده وقت
کل سپاه خبر تولید آن را اعلام کرد.

این موشک در انتها و جلوی بدنه دارای بالچه هدایت مثلثی است
بنابر اطلاعات موجود در دو نوع ارائه شده است
که یکی شامل ۳۰ مهمات ۱۷ کیلویی غیر هدایت شونده،
نوع دوم آن دارای ۴ مهمات به وزن ۱۰۰ کیلوگرم است
که روی کلاهک نصب می‌شود و از سامانه هدایت برخوردار است.

موشک زلزال بارشی برای انهدام تأسیسات و تجهیزات دشمن مانند فرودگاه‌ها،
خودروها، هواپیماها، بالگرد‌ها مستقر در فرودگاه
و یا سامانه پدافند دشمن استفاده می‌شود.

این نوع موشک برای اولین بار در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
در جریان بازدید مقام معظم رهبری از نمایشگاه
دستاورد‌های نیروی هوافضای سپاه به نمایش گذاشته شد.

موشک فاتح 313

موشک فاتح ۳۱۳ نمونه دوربردتر فاتح ۱۱۰ و با بردی ۵۰۰ کیلومتری است
که از بدنه سبک تری برخوردار است
که در ۳۱ مرداد ماه سال ۱۳۹۴ به نمایش گذاشته شد.

این موشک از سوخت جامد مرکب برخوردار است.
دقت و هدف گیری دقیق فاتح ۳۱۳ در عملیات
«شهید سلیمانی» برای همگان مشخص شد.

در این عملیات نیروی هوافضای سپاه ۱۸ دی ماه و
در پاسخ به اقدام تروریستی ارتش آمریکا در به شهادت رساندن سپهبد سلیمانی
فرمانده نیروی قدس سپاه از موشک فاتح ۳۱۳ برای هدف
قرار دادن پایگاه عین الاسد در استان الانبار عراق که
از مهمترین پایگاه‌های آمریکا در عراق است استفاده کرد.

ذوالفقار

موشک ذوالفقار یک موشک سوخت جامد با
برد ۷۵۰ کیلومتر و با دقت هدفگیری بیشتر از فاتح ۱۱۰ و فاتخ ۳۱۳ است
که شباهت بسیاری به فاتح ۳۱۳ دارد، اما از سر جنگی کوچک‌تر برخوردار است
و بالک‌های هدایت شونده آن نیز تغییراتی داشته است.

موشک ذوالفقار موشکی زمین به زمین، مایل پرتاب،
یک مرحله‌ای که قادر است اهداف خود را تا فاصله ۷۰۰ کیلومتری
مورد اصابت قرار داده و منهدم کند.

برخورداری از و سکوی پرتاب متحرک و خود کششی،
رادار گریزی قابلیت نقطه زنی، سبک و تاکتیکی بودن
را از دیگر ویژگی‌های موشک ذوالفقار است.

موشک‌های ذوالفقار توسط نیروی هوافضای سپاه
در عملیات علیه مقر سرکرده‌های داعش در سوریه مورد استفاده قرار گرفت.

هرمز 1و2

موشک هرمز ۱ و ۲ از نوع موشک‌های ضد کشتی و زمین
به زمین ایران هستند که در اردیبهشت ۱۳۹۳ با
حضور فرماندهی معظم کل قوا در نمایشگاه دستاورد‌های دفاعی رونمایی شد.
هرمز یک موشک بالستیک ضد رادار و شباهت
بسیاری با موشک خلیج فارس و خانواده فاتح ۱۱۰ دارد.
برد آن ۳۰۰ کیلومتر و سر جنگی ۴۵۰ تا ۵۰۰ کیلومتر دارد.

موشک هرمز ۲ نیز دارای قابلیت‌های موشک بالستیک
خلیج فارس موشکی ضد کشتی است
با سرعت حدود ۵ ماخ و با سر جنگی ۴۵۰ کیلوگرم
و ویژگی‌های پروازی همچون فاتح ۱۱۰ و خلیج فارس دارد.

قدر

موشک بالستیک و دوربرد قدر F با برد ۲۰۰۰ کیلومتر
از نوع سوخت مایع است که با سرجنگی‌های مختلف بارشی
و شدید الانفجار قابلیت انهدام اهداف را با دقت زیاد تا برد ۲۰۰۰ کیلومتر دارد.

در اسفندماه ۱۳۹۴ و در جریان برگزاری رزمایش موشکی
«اقتدار ولایت» دو فروند موشک قدر از نوع قدر
F و قدر H از ارتفاعات البرز شرقی به سوی اهدافی
در سواحل مکران شلیک شد که بر روی موشک قدر F
شعار معروف «اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود» به زبان عبری نوشته شده بود.
برد موشک قدر-F حدود ۲ هزار کیلومتر با
وزن ۱۷۴۵۸ کیلوگرم و وزن سر جنگی ۶۴۰ کیلوگرمی دارد.

شلیک موشک قدر-F از ارتفاعات البرز شرقی

عماد

یکی از مهمترین دستاورد‌های دفاعی ایران در سال
۱۳۹۴ تست موفقیت آمیز موشک بالستیک عماد
در شرایط خاص منطقه‌ای و بین المللی بود؛
در آستانه محرم حسینی فرزندان ملت بزرگ ایران
در وزارت دفاع موشک دوربرد «عماد» نسل جدید
موشک‌های بالستیک زمین به زمین جمهوری اسلامی ایران
را با موفقیت آزمایش کردند. آزمایش این موشک
در شرایطی که آمریکا و هم پیمانانش تمرکز اصلی خود
را بر محدودیت صنعت موشکی گذاشته بودند، دستاورد مهمی به شمار می‌رفت.

موشک عماد که تمامی مراحل طراحی و
ساخت آن توسط دانشمندان و متخصصان سازمان صنایع هوافضای
وزارت دفاع صورت پذیرفته است، نخستین موشک دوربرد
جمهوری اسلامی ایران با قابلیت هدایت و کنترل تا لحظه اصابت به هدف است؛
که قادر است اهداف مورد نظر را با دقت بالا مورد اصابت قرار داده به طور کامل منهدم کند.

طراحی، ساخت و آزمایش موفقیت آمیز موشک عماد
یک جهش فناورانه و عملیاتی در این حوزه راهبردی به شمار می‌رود.

البته تست این موشک در شرایطی اتفاق افتاد
که غربی‌ها گمان می‌کردند جمهوری اسلامی ایران
از توسعه توان موشکی خود دست بر می‌دارد،
اما تست عماد تمام این رویا‌ها را از بین برد.

موشک سجیل

«خرمشهر» یکی از آخرین دستاورد موشکی رونمایی شده
جمهوری اسلامی ایران در حوزه موشک‌های بالستیک است.

این موشک که در رژه ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۹۶ رونمایی شد،
ظاهری متفاوت‌تر از دیگر موشک‌های ایرانی دارد و
اطلاعات زیادی از ابعاد فنی آن منتشر نشده است.

برد این موشک ۲۰۰۰ کیلومتر و قابلیت حمل چند سرجنگی
را تا وزن ۱۸۰۰ کیلوگرم دارد که قدرت تخریب آن را چندین
برابر بیشتر از موشک‌های دیگر می‌سازد.

به گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه، ابعاد کوچک‌تر
این موشک قابلیت استفاده تاکتیکی از آن را فراهم می‌آورد.

موشک دزفول

موشک بالستیک هوشمند زمین به زمین «دزفول» سال
۱۳۹۷ همزمان با دهه مبارک فجر در مراسمی با حضور سرلشکر
محمدعلی جعفری فرمانده وقت کل سپاه و سردار امیرعلی حاجی زاده
فرمانده نیروی هوافضای سپاه در کارخانه زیرزمینی
تولید موشک‌های بالستیک سپاه رونمایی شد.

سرلشکر جعفری در این مراسم درباره نمایش کارخانه زیرزمینی
تولید موشک‌های بالستیک نقطه‌زن سپاه برای نخستین بار،
گفت: «رونمایی از این شهر تولید موشک در اعماق زمین،
پاسخی به یاوه‌گویی‌های غربی‌ها است که تصور می‌کنند
با تحریم و تهدید می‌توانند ما را محدود کرده و از اهداف بلندمان بازدارند.»

فرمانده نیروی هوافضای سپاه نیز در این مراسم امنیت ملت ایران
را خط قرمز نیرو‌های مسلح برشمرد و اظهار کرد:
«با وجود توطئه‌ها و تهدیدات دشمن علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی،
طبیعی است که ما نیز به حرکت خود ادامه دهیم و
امروز به پاس پایداری و مقاومت خوزستانی‌های غیور،
به ویژه مردم قهرمان و مقاوم دزفول در دفاع مقدس،
از موشک هوشمند زمین به زمین “دزفول “رونمایی کردیم
که آخرین دستاورد و محصول حوزه تحقیقات نیروی هوافضای سپاه است.»

موشک هوشمند دزفول از خانواده موشک ذوالفقار
با برد ۱۰۰۰ کیلومتر و دارای فناوری‌های جدیدتری
نسبت به ذوالفقار است. سردار حاجی زاده درباره موشک هوشمند دزفول می‌گوید:
«این دستاورد مهم به لحاظ ابعاد و اندازه به هندسه موشک ذوالفقار
بسیار نزدیک است؛ موشک ذوالفقار ۷۰۰ کیلومتر بُرد دارد،
اما موشک دزفول هزار کیلومتر بُرد داشته و افزایش ۳۰۰ کیلومتری بُرد
آن به واسطه به‌کارگیری فناوری‌های جدید در این محصول دفاعی است،
قدرت انهدام و تخریب این موشک نیز به دلیل نوع موادی
که در سر جنگی آن به کارگیری شده، دو برابر موشک ذوالفقار است.»

موشک فاتح مبین

۲۲ مرداد سال ۱۳۹۷ با حضور امیر سرتیپ امیر حاتمی
وزیر دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح، نسل جدیدی از موشک‌های
صددرصد ایرانی به نام «فاتح مبین» رونمایی شد.
«فاتح مبین» مجهز به جستجوگر پیشرفته و هوشمند
با قابلیت نقطه‌زنی در زمین و دریاست.

امیر حاتمی «فاتح مبین» را موشکی چابک، رادار گریز،
تاکتیکی و نقطه‌زن معرفی کرد که قادر است در همه ساعات شبانه‌روز
و شرایط محیطی و جنگ الکترونیک دشمن، اهداف خاص مورد نظر
را در روی زمین و دریا تشخیص داده و مورد اصابت قرار دهد.
«فاتح مبین» را می‌توان نسل پیشرفته موشک‌های نقطه زن
و کوتاه‌برد ایران به حساب آورد. پیش‌تر موشک‌های «فاتح ۱۱۰»
و «فاتح ۳۱۳» توسط متخصصان هوافضای کشورمان تولید شده
و در چرخه تجهیزات نیرو‌های مسلح وارد شده بودند.

موشک رعد 500

موشک رعد ۵۰۰ با موتور کامپوزیتی «زهیر» و
نسل جدید پیشران‌های موشکی و ماهواره‌برها، یکشنبه ۲۰ بهمن سال جاری
با حضور سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه و
سردار امیرعلی حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه رونمایی شد.
بر اساس این گزارش، با نمایش موشک چابک رعد ۵۰۰،
از نسل جدید پیشران‌ها با بدنه غیر فلزی و کامپوزیت رونمایی شد.

استفاده از فناوری بدنه‌های الیاف کربن قابلیت تحمل ۱۰۰ بار فشار
و دمای ۳ هزار درجه سانتیگراد و دستیابی به موشک‌های بسیار سبک را فراهم می‌کند.
موشک رعد ۵۰۰ از موشک‌های نسل جدید است
که در مقایسه با موشک فاتح ۱۱۰ با بدنه فولادی،
با یک دوم وزن، اما ۲۰۰ کیلومتر از افزایش برد برخوردار است.

همچنین نیروی هوافضای سپاه از موتور‌های موشک با نازل متحرک رونمایی کرد
که ترکیب دو دستاورد بزرگ «بدنه کامپوزیت»
و «نازل متحرک» در موشک، امکان استفاده
از موتور‌های سوخت جامد را در خارج از جو فراهم کرد.

با دستیابی به این موفقیت، ساخت ماهواره بر‌های سبک سوخت جامد،
موشک‌های زمین به زمین با سطح مقطع راداری کم
و مانور پذیر کردن موشک‌ها به منظور عبور از سپر موشکی
و کاهش هزینه‌ها و افزایش تولید و کاهش پیچیدگی
در تولید و نهایتاً جهش نسلی در موشک‌ها فراهم شد.

مسابقات موشک آبی

مقدمه

مسابقه طراحی و ساخت موشک آبی رقابتی با مبنای مهندسی است.

که مشابه مسابقات علمی و تکنولوژیک رایج در دنیا همانند NPL وAPRSAF در بلند مدت و از طریق طرح مسائل متنوع برگرفته از مشکلات جاری برگزار میگردد.

تفکر و خلاقیت

مسابقات موشک آبی تفکر و خلاقیت را در زمینه های زیر دنبال میکند:

•ساختارداخلی و خارجی موشک ها
•به کارگیری مواد و روش های نوین ساخت
•به کارگیری اصول آیرودینامیکی مناسب برای طراحی
•شناختو به کارگیری اجزای هدایت کننده موشک ها
•شناخت و به کارگیری تجهیزات ایمنی در موشک ها
•طراحی و ساخت لانچر

دوره های مسابقات موشک آبی

این دوره از مسابقات در سه مرحله برگزار میگردد که دو مرحله انتهایی همراه با ارائه و آزمون بوده است.

این مراحل عبارتند از:
1.طراحی وساخت
2.گزارش های ساخت
3.آزمون نهایی

لازم به ذکر است که در هر مرحله،

شرکت کنندگان با ملاک های مربوط به همان مرحله مورد ارزیابی قرار گرفته

و امتیازی برای آنان منظور می گردد.

کمیته علمی مسابقات  موشک آبی آماده ارائه کمک هایی است که ممکن است مد نظر قرار گیرد .

با این حال به لحاظ طبیعت اجرایی مسابقه،

تمرکز برطرح مسائلی است که تیم های کوچک مهندسی قادر به حل آن ها باشند.

ساختار تیم های شرکت کننده مقررات برای ایجاد نظم و هماهنگی بهتر

و فراهم سازی محیطی شاداب و علمی برای شرکت کنندگان است.

از این رو انتظار میرود هر تیم شرکت کننده که به طور رسمی در مسابقات ثبت نام می نماید،

در طول برگزاری مسابقه موشک آبی از مقررات ذکر شده در این دفترچه پیروی نماید

عدم رعایت مقررات،در کمیته ی اجرایی مورد بررسی قرار گرفته

و تصمیمات لازم در مورد نحوه برخورد با تیم اتخاذ خواهد شد

رعایت نکات

درمورد ساختار تیم، شرکت کنندگان باید موارد زیررا رعایت نمایند.

نکته 1

• هر تیم میتواند حداقل 2و حداکثر4 عضو داشته باشد.

         کاهش نفرات تیم به کمتر از 2نفر به معنی انحلال تیم و حذف آن است

         و تیم باید برای چگونگی ادامه کار با کمیته ی اجرایی هماهنگی نماید .

نکته 2

• تمام اعضای هر تیم باید دانشجوی مقاطع کارشناسی ،کارشناسی ارشد
  و یادکترا از یکی از دانشگاه های رسمی مورد تایید وزارت علوم باشند.

نکته 3

• یک نفر از اعضای تیم به عنوان سرپرست تیم در هنگام ثبت نام به کمیته اجرایی معرفی میگردد.
• لازم به ذکر است که می بایستی سرپرست هر تیم دانشجو باشد و هر تیم میتواند

          تنها یکبار سرپرست خود را تغییردهد.

        لازم به ذکر است که پل ارتباطی تیم با مسئولین مسابقات موشک آبی، سرپرست تیم می باشد
        و تمامی مسئولیت های تیمبر عهده سرپرست می باشد

نکته 4

• هر فرد فقط میتواند در یک تیم عضویت داشته باشد

نکته 5

• جابجایی افراد تیم ها و یا ادغام چند تیم با هم، فقط با موافقت کمیته اجرایی امکان پذیراست،

          که طی فرآیندی مدون صورت می پذیرد و به سایر تیمها اطلاع رسانی میشود.

نکته 6

• هر تیم می تواند حداکثر یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها را
    به عنوان مشاور علمی تیم خود معرفی نمایند.
   مشاور علمی باید در جریان پیشرفت کارها قرار گرفته،
  همچنین مستنداتی که تیم در هر مرحله ارائه میکند،
  باید به تایید وی رسیده باشد.

         لازم به ذکر است که، هر تیم میتواند فقط یکبار مشاور علمی خود را تغییردهد.

نکته 7

• همه تیم ها در زمان ثبت نام، باید دانشگاه مرجع خود را در سامانه ثبت نام،ثبت نمایند.

 

حداقل اصول حرفه ای قابل انتظار عبارتند از:

•حفظ اعتبار و احترام افراد تیم خود و سایرتیم های شرکت کننده
•مرجع دادن به دیگران،در صورت استفاده از ایده های آن ها
•احترام به احساسات و سلایق فردی
•استفاده از تبلیغات مثبت و پرهیزاز تبلیغات منفی
•معرفی کار تیم و مشخص نمودن بخش هایی که محصول کار دیگران بوده است.

-مالکیت طرح:

ازآن جا که یکی از اهداف این مسابقات، کمک به شناخت

و شکوفایی استعدادها و کمک به تشکیل شرکت های دانش بنیان اقتصادی و تجاری کوچک است و تیمها باید:

1- از تراوش های فکری خود و
2- مراجع علمی شناخته شده استفاده نمایند

باتوجه به موارد فوق، مالکیت طرح برای اعضای تیم طراح محفوظ خواهد بود.

بدیهی است تیم هایی که از کمیته برگزاری مسابقات،

امکانات علمی و اجرایی دریافت میکنند،

جهت بهتر برگزاری شدن مسابقات و ادامه مستمر آن،

حقوق و نحوه مشارکت در مالکیت طرح را با کمیته برگزاری لحاظ خواهند کرد.

علاوه بر این،کمیته برگزاری مسابقه میتواند جهت ارتقای سطح مسابقات موشک آبی،

اسناد و تجربیات تیم ها را پس از پایان رقابت،

تنها جهت استفاده های آموزشی، منتشر نماید.

تبلیغات

هرتیم میتواند از حامیان متفاوتی برای اجرای طرح خود امکانات دریافت نماید

بدیهی است حامیان در مقابل میتوانند انتظار تبلیغات مناسبی داشته

و یاکمک خود را بلاعوض ارائه نمایند.

لذا هر تیم میتواند برای حامی و یاحامیان خود تبلیغات نماید.

این تبلیغات باید در حد معقول و با هماهنگی کمیته اجرایی مسابقات بوده

و حجم آن به طریقی باشد که فعالیت های علمی و مهندسی را تحت الشعاع قرار ندهد.

فرایند انصراف از مسابقات موشک آبی

همانگونه که جهت شرکت در مسابقات موشک آبی فرایند مدونی وجود دارد

این امکان وجود دارد که هر تیم در صورت تمایل بتواند از ادامه مسابقات موشک آبی انصراف دهد.

در چنین شرایطی ،دلایل تیم برای خروج از مسابقه طی نامه ای رسمی به کمیتها جرایی اعلام میگردد.

کمیته اجرایی ظرف مدت حداکثر دوهفته از دریافتنامه،

تلاش خود را برای رفع مشکلات نموده

و نتایج را به تیم انصراف دهنده اعلام مینماید.

در صورت عدم حصول توافق، تیم از مسابقه خارج میگردد.

هر تیمی که از ادامه مسابقه در هر مرحله اعلام انصراف نماید،

نمیتواند در مراحل دیگر این دوره مسابقه شرکت کند.

فرآیندپذیرش قوانین مسابقات موشک آبی

باتکمیل فرآیند ثبت نام در این دوره از مسابقات، لازم است

تیم ها از قوانین و الزامات این رقابت که فقط به شکل مکتوب

و از طریق دبیرخانه مسابقات اعلام میشود،آگاهی یابند.

با ثبت نام نهایی و ورود به مراحل اجرایی مسابقه،

فرض بر این است که اعضا تیم شرکت کننده،

کلیه قوانین کمیته برگزاری و نیز تیم داوری را پذیرفته اند.

تیم های شرکت کننده در مسابقه میتوانند نظرات ،

درخواست های خود را در مورد قوانین و برنامه زمانی مسابقه به شکل مکتوب با آدرس الکترونیکی مسابقه ارسال نمایند.

بدیهی است به درخواست های خارج از عرف و مقررات مسابقه، پاسخی داده نخواهد شد.

در صورت تغییر و یا اصلاح برنامه ها، موارد از طریق وب سایت رسمی مسابقات موشک آبی اطلاع رسانی خواهد شد.

از این جهت اعضا تیم لازم است با پایش مستمر وب سایت،از جدیدترین اطلاعیه ها و اخبار مطلع شوند.

در محل برگزاری، موشک ها نباید دچار هیچ گونه سانحه منجر به منهدم شدن و یا انحراف شود.

با این مقدمه، محتوی این فصل، شامل مطالب زیر می گردد:

شرح و بررسی هر کدام از گروه های مسابقه

•المان های مسابقه
•مشخصات محل برگزاری
•نحوه امتیاز دهی

معرفی گروه های آزمون

بیشترین زمان پرواز (ارتفاع)

در این گروه، سکوی پرتاب (لانچر) در زاویه ی قائم 90 درجه  قرار داده می شود

و موشک به صورت عمودی پرواز می کند.

هدف رسیدن به بیشترین زمانی است که موشک در حال پرواز است(hang time) .

طراحی درست موشک و استفاده از مواد مناسب

جهت ایمنی و محافظت از بدنه و طراحی لازم است.

زمان پرواز موشک از لحظه ی پرتاب تا لحظه رسیدن موشک به زمین محاسبه خواهد شد.

بیشترین مسافت (برد)

در این گروه، سکوی پرتاب لانچر در زاویه ی 45درجه قرار می گیرد

و موشک را به صورت مایل پرتاب می کند.موشک ها باید به صورتی طراحی شوند

که بیشترین مسافت افقی را در راستا خط لانچر بپیمایند.

مسافتی که موشک در این حالت طی می کند،

اندازه گیری می شود و برای محاسبه امتیاز گروه،مورد استفاده قرار می گیرد.

هدف

این گروه از مسابقات به شیوه ی متفاوتی برگزار خواهد شد.

هدف رسیدن تنها به برد بیشترین نیست؛

بلکه در این گروه از مسابقات موشک آبی، شرکت کنندگان

باید سیبلی به شعاع 5مترکه در فاصله 60متر از سکوی پرتاب لانچر به ارتفاع 1متر،

بر روی زمین قرار گرفته است را با موشک خود مورد هدف قرار دهند.

هدف از برگزاری این گروه از مسابقه دستیابی به دقت در پرتاب است.

هر تیمی که موفق به مورد اصابت قرار دادن مرکز سیبل با کم ترین خطا شود،

بیش ترین امتیاز را کسب خواهد کرد

در ساخت موشک ها باید نکات آیرودینامیکی رعایت شود

تا موشک کمترین انحراف را در مسیر حرکت خود داشته باشد.

در این بخش محدودیتی در انتخاب زاویه و یا فشار هوا وجود ندارد،

اما باید به این نکته توجه کرد دستگاه کمپرسور تهیه شده

توسط دبیرخانه مسابقات،تا فشار bar8را تامین خواهد کرد.

مراحل مسابقات موشک آبی

مسابقات موشک آبی در سه مرحله برگزار خواهد شد.

هر کدام از تیم ها می تواند در تمامی این مراحل و یا در یکی از این مراحل شرکت کنند.

لازم به ذکر است که چیدمان تیم ها به صورت اتفاقی خواهد بود

و توسط تیم برگزار کننده مسابقات موشک آبی اعلام خواهد شد

مراحل اجرای آزمون نهایی به صورت زیر است.

1- ارتفاع
2- برد
3- هدف
المان های سنجش آزمون نهایی

سنجش امتیازات موشک ها در هر بخش به تفضیل

توضیح داده خواهدشد، اما دراین قسمت تنها به بیان اجمالی

برخی از معیار های سنجش گروه های مسابقات موشک آبی می پردازیم.

ارتفاع

هر تیم می تواند یک پرتاب به صورت عمودی انجام دهد.

زمان ارتفاع از لحظه جدا شدن از سکوی پرتاب تا لحظه اصابت موشک

به زمین و زمان رسیدن به بیشترین ارتفاع، ملاک مقایسه خواهد بود.

برد

هر تیم می تواند یک پرتاب به صورت مایل زاویه 45درجه  انجام دهد

و ملاک مقایسه مسافت افقی، نقطه اصابت تا محل لانچر می باشد.

هدف

تیم ها علاوه بر دوگروه بالا مجاز به شرکت در این گروه می باشند.

ملاک مقایسه این گروه، نقطه اصابت موشک است

که هر چقدر به مرکز سیبل نزدیک تر باشد، امتیاز بیشتری کسب خواهد شد.

نکات ضروری و قابل توجه

نکات کلی

1- کلیه شرکت کنندگان در مسابقه موظفند
قوانین مسابقات موشک آبی را به دقت مطالعه نموده و رعایت نمایند.

2-گروه هایی که دو یا سه عضو دارند،
باید یک نفر را به عنوان سرپرست گروه معرفی نمایند.

3-در کلیه مراحل برگزاری مسابقه، فقط سرپرست گروه هر تیم
می تواند برای انجام کارهای مربوطه به مسئولین مراجعه نماید

4-هر یک از تیم ها باید در زمان ثبت نام،
یک نام مناسب برای تیم و موشک خود ارائه کنند

5-در هرشرایطی، تیم های شرکت کننده باید نظر هیئات داوران را قبول داشته
و ملزم به رعایت احترام به داوران ومسئولین برگزار کننده مسابقه هستند.

نکات مربوط به قبل از برگزاری

1-کلیه تیم ها موظفند موشک های خود را
دقیقا مطابق با آئین نامه مسابقات طراحی کنند.

2- زمان تحویل موشک ها و لانچر ها متعاقبا در کانال و وبسایت رسمی مسابقات اعلام میگردد.

نکات پیرامون طراحی و ساخت

1-تیم ها فقط مجاز به استفاده از بطری های پلاستیکی
(مورد استفاده برای انواع نوشیدنی ها) برای ساخت بدنه ی موشک میباشند.
حجم موشک نامحدود میباشد.
و همچنین فشار قابل دسترسی(فشار کمپرسور( حداکثر 8barاست.
تبصره1:استفاده از هرگونه کیت آماده موشک،برای شرکت در مسابقه غیرمجاز است.

2- هر تیم میتواند برای شرکت در مسابقه حداکثر
از دو موشک کاملا یکسان استفاده نماید.

همچنین مسئولیت خراب شدن موشک ها به عهده ی اعضای تیم میباشد
و گروه ها مجازند که برای موشک خود یک موشک اضافی که کاملا مشابه باموشک قبلی باشد
پیش بینی کنند،
تا در صورت صدمه دیدن موشک اول، از موشک اضافی استفاده نمایند.
می بایستی مشابهت موشک اضافی قبل از برگزاری مسابقه، توسط هیئت داوران تایید گردد.

3- درصورت خرابی موشک پس از لانچ،
تیم ها مجاز به تعمیر موشک نیستند
و باید از موشک مشابه دوم خود استفاده کنند.

4-استفاده از هرگونه ضمایم جهت بهبود پایداری موشک
(از قبیل باله،بال و…) بلامانع است.
این ضمایم باید به بدنه ی موشک کاملا ثابت شود
وتا پایان مسابقه تغییری در آنها ایجاد نشود.

5-رعایت نکات ایمنی موشک و عدم آسیب رساندن
آن بر عهده ی تیم شرکت کننده میباشد.
در صورت عدم رعایت و وجود موارد خطرناک،موشک قادر به ادامه ی مسابقه نخواهد بود.

6-مکانیزم پرتاب بایستی بدون هیچ گونه واکنش شیمیایی و احتراقی انجام گیرد.
استفاده از مکانیزم های مکانیکی و الکتریکی بلامانع است.

قوانین کلی مسابقه

1- هرگروه درهر گروه مسابقات موشک آبی تنها یک پرتاب انجام می دهد.
2- هر تیم برای آماده سازی موشک خود تنها 20دقیقه فرصت دارد.
3- استفاده از هرگونه نیروی پیشرانی به جز فشارمخزن موشک ،در تمام مراحل مسابقه غیر مجازاست.
4- برای پرکردن مخزن درهریک ازمراحل، تنها می توان ازآب وهوااستفاده کرد.

5- استفاده ازهرنوع باله در تمامی مراحل مسابقات موشک آبی مجاز می باشد.

6- استفاده از دست برای پرتاب موشک ممنوع می باشد.
موشک ها فقط توسط سکوی پرتاب موشک باید پرتاب شود.

7- سکوی موشک دبیرخانه در اختیار گروه ها قرار خواهد گرفت
وهیچکدام از تیم ها ملزم به ساخت سکوی پرتاب(لانچر) برای موشک خود نیستند
ولی در صورت تمایل، می توانند لانچر مخصوص موشک خود را نیز با توجه به موارد
موجود در آئین نامه طراحی و استفاده کنند.

8- استفاده از هرگونه قطعه ی سنگی، فلزی و شیشه ای در ساخت موشک ممنوع است.

9- سکوی پرتاب انجمنبرای بطریهای 5/1تا 2لیتری معمولی طراحی شده
و چنانچه موشکی دارای ویژگی خاص باشد،باید سکوی پرتاب آن تهیه شود.

10- مخزن کلیه موشک ها باید از بطری های مخصوص نگهداری نوشیدنی ها ساخته شده باشد

11- طراحی و ساخت موشک های چند تکه(که مخزن آنها از دو بطری ساخته می شود) مجاز است.
12- هر تیم می تواند مخزن موشک خود را به اندازه دلخواه آب کند.

13- دماغه (نوک) موشک ها نباید به قدری تیز ساخته شودکه خطر آفرین باشد.
(قضاوت با کمیته داوران است)

14- هر موشک فقط می تواند یک خروجی آب داشته باشد
15- بطری هاباید در دار بوده و روزنه خروج آب روی دربطری
ایجاد شده باشد
و حداکثر قطر روزنه نباید از5/1سانتیمتر بیشتر باشد.
16- همه موشک ها باید توسط کمپرسور مسابقه لانچ شوند
و تیمی مجاز به استفاده از تلمه دستی و … نیست.

17- لانچر های ساخته شده توسط تیم ها به منظور اتصال به کمپرسور باید دارای شیر گاز باشند.
18- در بخش های ارتفاع و برد، فشار مجاز برای لانچ،
6بار و برای بخش هدف تا حداکثر 8بارقابل استفاده مجاز خواهد بود.

تبصره: در این گروه، تیم ها مجاز هستند، از فشار 6بار توسط کمپرسور استفاده کنند.

مرحله آزمون نهایی مسابقات موشک آبی

ارزیابی و امتیاز دهی مرحله اجرا آزمون نهایی،به المان های مسابقه مرتبط است.

با این حال تیم ها باید به موارد زیر نیز دقت داشته باشند:

1-هر تیم باید قادر باشد در کمتر از 20دقیقه از زمان اعلام شده
برای آزمون نهایی موشک خود و یا در صورت داشتن لانچر، لانچر خود را آماده سازد.

2-هر تیم باید قادر باشد در کمتر از 10دقیقه پس از آزمون،
موشک خود را در اختیار کمیته برگزاری قرار داده
و محل پرتاب را ترک نماید.
3-در موارد 1و 2خطای بیش از 10%موارد مشخص شده
موجب محاسبه امتیاز منفی خواهد شد.

4- در بخش های ارتفاع و برد،
فشار مجاز برای لانچ، 6بار و برای بخش هدف
تا حداکثر 8باز قابل استفاده مجاز خواهد بود.

هدف شرکت آشیانه ققنوس ایرانیان

هدف شرکت آشیانه ققنوس ایرانیان در مقاله قبلی

آشنایی شما دوستان عزیز از نحوه ساخت موشک آبی بود

و اما در این مقاله نحوه برگزاری مسابقات موشک آبی را برای شما شرح دادیم.

و حالا به اطلاع میرسانیم که در شرکت ما پک آموزشی راکت آبی که به صورت

خودآموز می باشد وجود داشته و شما میتوانید با بازدید از سایت ما

از محتویات پک و نحوه خرید و سفارش مطلع شوید

 

 

ساخت موشک آبی 3(پرتاب)

موشک آبی چگونه پرتاب می شود ؟

بعد از ساخت موشک و پرتابگر اکنون نوبت آخرین مرحله از این پروژه است.

در این مرحله آموزش می دهیم که موشک ساخته شده چگونه توسط پرتابگر پرتاب می شود.

چگونگی پرتاب موشک آبی توسط پرتابگر آموزش داده می شود.

وسایل مورد نیاز برای پرتاب موشک آبی به 4دسته تقسیم می شوند:
1- موشک
2- پرتابگر
3- تلمبه
4- آب
مراحل انجام عملیات پرتاب به ترتیب زیر است:

گام اول پرتاب موشک آبی:

در موشک خود مقداری آب بریزید.توصیه می شود که تقریبا 40%تا 50%از بطری را از آب پر کنید

ولی این مقدار در اختیار خودتان است و شما می توانید برد موشک خود را برای مقادیر مختلف آب بدست آورید

و سپس جدولی از آن تهیه کنید و نشان دهید که در ازای چه مقدار آب بیشترین برد را خواهید داشت.

گام دوم پرتات موشک آبی:

بعد از ریختن آب در موشک باید لوله اصلی را تا برآمدگی ای که روی آن با حرارت ایجاد کردید

درون موشک قرار دهید.برآمدگی موجود روی لوله باعث می شود

که آب از درون راکت خارج نشود.پرتابگر را به صورت عمودی در دست بگیرید.

مانند تصویر فوق باید کمربند بست را در اطراف لوله ولوله بزرگتر را روی آن قرار دهیدتا بست ها باز نشوند.

گام سوم پرتاب موشک آبی:

سر تلمبه را به سر والف وصل کنید و شروع به باد کردن موشک کنید.مقدار باد زدن در اختیار خودتان است.

می توانید برد موشک خودتان را برای مقادیر مختلف باد زدن امتحان کنید

و در جدولی بنویسید تا مشخص شود به ازای چه مقدار باد زدن راکت برد بیشتری دارد.

گام چهارم پرتاب موشک آبی :

اکنون زمان نشانه گیری است.در این مرحله باید زاویه پرتاب را مشخص کنید.

برای شلیک کافی است که ماشه را پایین بکشید تا بست ها موشک را رها کنند.

برای زوایای مختلف پرتاب،موشک خودتان را امتحان کنید و به در جدولی بنویسید.

تا مشخص شود به ازای چه زاویه ای برد موشک به بیشترین مقدار خود می رسد.

در نهایت موشک شما آب های درونش را به بیرون پرتاب می کند و خود به آسمان می رود

چند نکته ایمنی :
1 در هنگام باد زدن موشک دقت داشته باشید که راکت دچار انفجار نشود و از زیاد باد زدن آن خودداری کنید

2-در هنگام نشانه گیری دقت داشته باشید که به سمت جای خطرناکی نشانه گیری نکرده باشید.
به دلیل سرعت زیاد راکت،امکان آسیب رسانی به جان و مال مردم وجود دارد.
بنابراین پرتاب را در منطقه ای آزاد انجام دهید.
3-اگر موشک را عمودی پرتاب می کنید مراقب باشید که موشک در برگشت به سرتان اصابت نکند.
4-سعی کنید از آب های غیرقابل شرب استفاده کنید و در مصرف آب صرفه جویی کنید.

موشک آبی وسیله ی جذاب و مهیجی است، ساخت آن ساده و در هر فضای بازی قابل پرتاب است.

یک موشک آبی در پرواز تحت تأثیر 4 نیرو قرار می گیرد؛ وزن، نیروی پرتاب، نیروهای آیرودینامیکی پسار و برآر(1).

انواع بسیار گوناگونی از موشک های مدل وجود داردو هر کسی با خلاقیت و لوازم در اختیارش می تواند

موشکی جدید را طراحی و پرواز دهد. تنها کافی است به یک سری اصول پروازی و فنی دقت شود.

با سر زدن به سایت ما برای خرید و اطلاعات بیشتر راجع به این محصول مهیج بهره مند شوید.

 

 

آموزش ساخت موشک آبی2 ( لانچر)

پرتابگر موشک آبی را چگونه ساخته می شود ؟

ساخت پرتابگر  موشک آبی پیچیده تر از موشک است؛به همین دلیل زمان بیشتری صرف ساخت آن می شود.

پرتابگرهای متفاوتی می توان ساخت اما در اینجا یکی از روش های ساخت را آموزش داده می شود

فرآیند تولید پرتابگرهای موشک آبی یکسان است و تفاوت بیشتر در مواد و طرح مورد استفاده است

وسایل مورد نیاز برای ساخت پرتابگر موشک آبی

1- یک عدد والف تیوب لس(والفر را می توانیداز دوچرخه سازی ها و یا پنچرگیری ها تهیه کنید)

2- 2قطعه 50 سانتی و 1قطعه 10 سانتی از لوله های .UPVC قطر این لوله به گونه ای است
که می توان آن را داخل بطری قرار داد (لوله نیم اینچ) .
این لوله به عنوان لوله اصلی پرتاب محسوب می شود.

3- 4 سانتی مترلوله UPVCکه قطر آن دو برابرلوله اصلی است.

4- یک لوله سه راهی

5- دریل برای انجام عملیات سوراخ کاری

6- دو عدد در پوش به اندازه لوله اصلی

7- شمع یا فندک برای انجام عملیات حرارت دهی

8- 8 عدد بست کمربندی

9- -چسب نواری (از چسب های با پهنای 5 سانتی متر هم می توانید استفاده کنید

10- -یک عدد بست شیلنگی

11- -پیچ گوشتی برای محکم کردن بست شیلنگی

12- 15 سانتی متر طناب

13- -قیچی یا تیغ برای برش کاری

14- -خط کش برای اندازه گیری و تراز کردن

15- -اره برای برش لوله در صورتی که اندازه لوله خریداری شده به اندازه های گفته شده نباشد

.برای ساخت پرتابگر باید مراحل زیر را طی کنید

گام اول ساخت پرتابگر موشک آبی:

لوله ها را به اندازه های گفته شده خریداری کنید.

در غیر این صورت می توانید لوله های بزرگتر تهیه کنید

و سپس آن را با اره به اندازه های گفته شده ببرید

لوله های 50سانتی را به اطراف سه راهی متصل کنید.

برای اتصال روش های مختلفی وجود دارد یک روش رزوه کردن سه راهی است.

روش دیگر گرم کردن لوله ها و سه راهی است.

با این کار می توان لوله هاو سه راهیرا نرم کرد و لوله هارا داخل سه راهی فرو کرد

و روش مناسب تر این که سه راهی متناسب با لوله را خریداری کنید.

گام دوم ساخت پرتابگر موشک آبی :

به قسمت سوم سه راهی یک در پوش متصل کنید.

این در پوش باید بهگونه ای باشد که والف درون آن قرار بگیرد.

برای اینکه والف را درون درپوش قرار دهید می توانید به وسیله دریل آن را سوراخ کنید

و سپس والف را درون آن قرار دهید.توجه داشته باشید

که درپوش را به گونه ای در سه راهی قرار دهیدکه از اطراف آن هوا عبور نکند.

هم چنین والف باید محکم درون درپوش قرار بگیردبه گونه ای که از آن هوا عبور نکند.

در صورتی که با نشتی مواجه بودید می توانید با چسب قطره ای یا آکواریومی آن را بر طرف کنید.

گام سوم ساخت پرتابگر موشک آبی:

در این مرحله باید یکی از لوله های 50 سانتی متری را مسدود کنید

به گونه ای که هوا از آن عبور نکند.در تصویر زیر مشاهده می کنید

که با یک در پوش انتهای لوله بسته می شود.

گام چهارم ساخت پرتابگر موشک آبی:

آن طرف لوله که باز است را درون بطری قرار دهید

به گونه ای که از انتهای بطری 5 سانتی متر فاصله داشته باشد.

مقطعی از لوله که دردهانه بطری قرار گرفته است را علامت گذاری کنید.

گام پنجم ساخت پرتابگر موشک آبی :

محلی که در گام قبل علامت گذاری شد را روی شمع یا فندک گرم کنید تا نرم شود.

بعد از نرم شدن از دو طرف به لوله فشار وارد کنید که یک برآمدگی در لوله ایجاد شود.

مراقب باشید که شمع یا فندک را در فاصله ای دور از لوله نگه دارید

که لوله نسوزد و تنها حرارت آن به لوله برسد.

این برآمدگی باید به گونه ای باشد که از ورود لوله به داخل بطری جلوگیری کند.

گام ششم ساخت پرتابگر موشک آبی:

در این مرحله تعدادی از بست های کمربندی را کنار هم قرار دهید

و با چسب نواری آنها را کنار هم بچسبانید،این بست ها باید به گونه در کنار یکدیگر قرار بگیرند

که اطراف دهانه بطری را پوشش دهند نحوه قرار گرفتن بست های کمربندی به صورت زیر است.

برای این که بستها کاملا در یک سطح قرار بگیرند از یک خط کش به عنوان تراز استفاده کنید .

بعد از اطمینان از این که بست ها در یک خط قرار دارند آن هارا با همین فاصله کنار هم بچسبانید.

برای این که طول نوار بست را بدست آورید کافیست قطر بطری را اندازه بگیرید و سپس محیط آن را محاسبه کنید.

محاسبه محیط مقطع ورودی بطری در پیدا کردن حدس اولیه برای طول این نوار کمک کننده است.

گام هفتم ساخت پرتابگر موشک آبی:

در این گام باید کمربند بست را به لوله بچسبانید.برای این کار از یک بست شیلنگی استفاده می کنید

باید بست ها به گونه ای بر روی لوله قرار بگیرند که نگه دارنده بطری باشند مانند تصویر زیر:

در صورتی که تعداد بست های کمربندی زیادتر یا کمتر بود می توانید نوار را تغییر دهید.

هم چنین طول نوار بست را نیز در صورتی که بزرگتر یا کوچکتر از محیط بطری بود باید تغییر دهید،

 مانند تصویر فوق تمام اطراف بطری با بست ها گرفته شود.

گام هشتم ساخت پرتابگر موشک آبی:

اکنون زمان تولید مکانیزم رهاسازی است.

در پایین قطعه لوله 4 سانتی متری با دریل یک سوراخ ایجاد کنید.

در موقع کار با دریل حتما احتیاط کنید.

در صورتی که می خواهید با دریل سوراخ کاری انجام دهید

میخی را با شمع داغ کنید و سپس در لوله فرو کنید.

گام نهم ساخت پرتابگر موشک آبی:

بعد از انجام عملیات سوراخ کاری یک طناب از سوراخ رد کنید

و سپس به انتهای طناب یک گره بزنید این گره باعث می شود

که طناب به لوله شود.این قطعه روی بست ها قرار می گیرد

و از بازشدن آن ها جلوگیری می کند.

هنگامی که می خواهید عملیات شلیک را انجام دهید

این قطعه را به سمت پایین بکشید تا بست ها راکت را رها کنند

و راکت به آسمان پرتاب شود.

نحوه عملکرد سیستم رها سازی به این صورت است

که هنگامی که راکتاز هوای فشرده پر شد و آماده پرتاب بود،

ایدلوله ی بزرگتر که همان ماشه است را پایین بکشید.

با پایین کشیدن این لوله اطراف بست ها آزاد می شود.

هنگامی که بست ها آزاد شوند درحقیقت راکت رها می شود

بنابراین همین موضوع باعث پرتاب بطری می شود.

در تصویر زیر به ترتیب از سمت چپ عملیات آماده سازی ماشه و پرتاب راکت آموزش داده شده است.

گام دهم  ساخت پرتابگر موشک آبی:

در این مرحله باید لوله ی ماشه حالت ارتجاعی پیدا کند،

به طوری که بعد از پایین کشیدن ماشه و اجرای عملیات،

ماشه دوباره به بالا و جای خود برگردد.

برای تولید این فنر یک بطری نوشابه دیگر را بردارید

و انتها و ابتدای آن را ببرید و تنها بدنه اصلی آنرا نگه دارید.

همان طوری که در عکس زیر می بینید این قسمت از بطری حالت ارتجاعی دارد.

سپس به اندازه قطر درونی لوله 4سانتی متری بر روی آن دایره ای را ببرید.

بعد از عملیات برش لوله را از این سوراخ وارد کنید.

سپس در فاصله ای مناسب لوله 13سانتی متری رابه لوله اصلی بچسبانید

این لوله مانع از پایین آمدن فنر تولید شده می شود

فاصله مناسب به گونه ای است که فنر لوله بزرگتر را که عملکرد ماشه را دارد بالا نگه می دارد

تصویر زیر به خوبی محل قرارگیری لوله دوم رانشان می دهد

اکنون پرتابگر آماده است که موشک های آبی مختلفی را پرتاب کند.

آموزش ساخت موشک آبی

موشک آبی چیست ؟

موشک آبی در حقیقت پرتاب بطری های نوشابه به وسیله آب و هوا است.

این موشک هم مانند موشک های واقعی از دماغه مخروطی و بالک تشکیل شده

همان طور که در تصویر زیر هم می بینید موشک ها سه قسمت دارند.

بدنه ، بالک و دماغه سه قسمت اصلی موشک را تشکیل می دهند.

-مخروطه دماغه: 

کار کرد این قسمت این است که پهنای انتهای بطری را از بین ببرد و موشک را آیرودینامیک کند.

یکی دیگراز کاربردهای این قسمت این است که می توانید محموله ای مانند

چتر یا هر چیز دیگری را درونش قرار دهید.

2-بالکها :

برای این که را موشک بتواند پایدار باشد وجود بالکها کمک کننده است.

شکل های مختلف بالک می تواند در نحوه حرکت موشک مؤثر باشد.

3-بدنه :

این قسمت در حقیقت محل ذخیره سازی سوخت موشک است.

سوخت موشک های آبی ، هوا و آب است.

البته در اینجا منظور از سوخت، ماده ای که می سوزد نیست،

بلکه ماده ای است که عامل بالا رفتنِ موشک است.

بدنه موشک های آبی بطری های نوشابه و یا آب معدنی است.

دقت داشته باشیدکه بدون داشتن مخروط دماغه و بالک هم می توان موشک آبی داشت.

این دو عامل برای داشتن موشک بهتر کمک کننده هستند

موشک آبی چگونه پروازمی کند؟

برای پرواز موشک های آبی به آب وتلمبه نیازمندیم.

هوای فشرده شده در بطری،انرژی پرواز را تامین می کند.

مانند شکل زیر مقداری از بطری با آب پر شده ومقدار دیگر آن توسط تلمبه با هوای متراکم پر شده است.

با یک مکانیزم آزاد کننده،بطری را از تلمبه جدامی کنیم.

به دلیل این که روی آب هوای فشرده قرار گرفته است وقتی دربطری باز شود

آب با سرعت بسیار بالا از بطری خارج می شود و در حقیقت نوعی جت را تولید می کند.

قانون

مفهوم جت به قانون سوم نیوتون بر می گردد.

این قانون که به قانون عمل و عکس العمل معروف است.

بیان کننده این اصل است که هنگامی که جسم اول به جسم دوم نیرو وارد کند.

جسم دوم نیز به جسم اول به همان مقدار ولی در جهت مخالف نیرو وارد می کند.

به عنوان مثال وقتی شما به دیوار نیرو وارد می کنید

دیوار نیز به همان اندازه ولی در جهت مخالف به شما نیرو وارد می کند.

در موشک آبی وقتی آب با سرعت به بیرون پرتاب می شود

درحقیقت موشک درحال نیرو وارد کردن به آب است که به بیرون پرتاب شود.

طبق قانون عمل و عکس العمل که بیان شد آب نیز به موشک در جهت مخالف نیرو وارد می کند.

به همین دلیل آب به سمت پایین حرکت می کند و موشک به سمت بالا پرتاب می شود. مطئمنا قبلا نیز این موضوع را دیده بودید.

حتما اتفاق افتاده است که بادکنکی که سر آن بسته نشده از دست شما رها شده باشد.

با این اتفاق هوای داخل بادکنک خارج شده و بادکنک در هوا پرواز کرده است.

در تصویر زیر مراحل پرتاب را مشاهده می کنید.

پرتاپ موشک

بیشترین سرعت موشک آبی به 33متر بر ثانیه هم می رسد و قابلیت گذشتن از ارتفاع33متر را داراست.

اما باید احتیاط کرد که موشک در مکان خطرناکی فرود نیاید

و در صورتی که پرتاب به صورت عمودی انجام شود احتمال سقوط بر سر پرتاب کننده وجود دارد

و در صورتی که به صورت مایل پرتاب می شود محل فرود باید ایمن باشد.

البته برای پرتاب عمودی ایمن می توان در قسمت محموله چتر قرار داد.

اما متاسفانه این کار بسیار دشوار است به دلیل این که راکت باید تشخیص دهد که در کدام مکان به اوج خود می رسد

 و این کار بسیار دشوار است.بنابراین بهتر است موشک آبی به صورت مایل پرتاب شود.

اگر زاویه پرتاب درحدود 30 تا 50 درجه قرار داده شود رسیدن به برد 100 متر هم امکان پذیر است.

روش های پرتاپ

یکی از روش ها به منظور پرتاب موشک آبی به صورت مایل استفاده از لوله پرتاب است.

لوله پرتاب لوله ای است که درون بطری قرار می گیرد.لوله پرتاب دو وظیفه اصلی را بر عهده دارد

یکی انتقال هوا به داخل بطری و نیز هدایت موشک در لحظه اول وقتی مکانیزم رها سازی در بطری کشیده شود

موشک آبی مقداری در لوله پرتاب حرکت می کند همین موضوع باعث می شود که در لحظه اول مسیر آن مشخص شود.

به تصویر زیر دقت کنید.

موشک آبی چگونه ساخته می شود؟

در قسمت بالا با نحوه عملکرد موشک آبی و اجزای آن آشنا شدید،در این قسمت در مورد جزئیات ساخت موشک آبی توضیح داده خواهد شد

وسایل مورد نیاز برای ساخت موشک آبی

1- یک عدد بطری نوشابه:
این وسیله بدنه اصلی موشک را تشکیل می دهد

مطمئن شوید که این بطری انتخاب شده بطری نوشابه است

به دلیل این که بطری های دیگر برای این کار مناسب نیستند

2- یک عدد توپ تنیس یا یک توپ لاستیکی به وزن حداکثر 60 گرم:

این وسیله قسمت اصلی دماغه مخروطی را تشکیل می دهد

3- مقداری مقوا یا کارتون پلاست :

این وسیله برای تولید بالکهای موشک به کار خواهد آمد

4- مقداری چسب پلاستیکی

برای چسباندن قسمت دماغه و بالک به بدنه مقداری چسب نیاز است

5- قیچی یا تیغ :

برای بریدن کارتون پلاست یا مقوا تیغ یا قیچی لازم است.

زمان تولید در حدود 33تا 43دقیقه طول می کشد.

گام اول :

در ابتدا به سراغ بطری نوشابه رفته ولیبل روی آن را جدا کنید و سپس آن را با آب بشویید.

گام دوم:

در گام بعدی مخروط دماغه را به بدنه بچسبانید

برای این کارتوپ تنیس را روی انتهای بطری قرار دهید و سپس با چسب آن را به بطری بچسبانید.

استفاده از مخروط دماغه در کیفیت حرکت موشک آبی بسیار مؤثر است. 

دماغه دو کارکرد بسیار مفید دارد یکی آیرودینامیک کردن موشک آبی و دیگری انتقال مرکز جرم به جلوی موشک آبی.

انتقال مرکز جرم به جلوی راکت در پایداری آن مؤثر است.

می توانید از تصاویر زیرکمک بگیرید.

گام سوم:

در این گام نحوه ساخت بالک و متصل کردن آن به بطری آموزش داده می شود.

بالکها که در حرکت پایدار راکت بسیار مؤثر هستند،یکی از مشخصه های موشک محسوب می شوند

بنابراین طراحی این مشخصه می تواند به دلخواه طراح باشد.اما به عنوان نمونه ابعاد یک بالک داده شده است.

در این گام نحوه ساخت بالک و متصل کردن آن به بطری آموزش داده می شود 

بالکها که در حرکت پایدار موشک آبی بسیار مؤثر هستند یکی از مشخصه های موشک محسوب می شوند.

بنابراین طراحی این مشخصه می تواندبه دلخواه طراح باشد.اما به عنوان نمونه ابعاد یک بالک داده شده است.

دقت داشته باشید که بالکها باید دو ویژگی مهم داشته باشند. 

یک این که در برابر آب مقاومت داشته باشند و دیگر اینکه به اندازه کافی محکم باشند.

استفاده از کارتون پلاستکه نسبت به مقوا این دو ویژگی را بیشتر داراست توصیه می شود.

تعداد بالکها نیز به اختیار سازنده است. 

میتوان موشک های مختلف با تعداد بالک های متفاوت ساخت و برد آن ها را با هم مقایسه کرد.

بعدازساختن بالکها آن ها را محکم به بدنه موشک آبی متصل کنید.

از محکم بودن آن ها اطمینان حاصل کنید به دلیل این که در سرعت زیاد پرتاب از موشک آبی جدا نشوند.

موارد زیر را در ساخت بالکها رعایت کنید

•همه بالکها باید شبیه به هم باشند.
•بالکها را در انتهای راکت قرار دهید
•بالکها را به صورت متقارن به راکت متصل کنید
( اگر از 3بالک استفاده می کنید 120درجه اگر از 4 بالک استفاده می کنید 90 درجه و اگر از دو بالک استفاده می کنید 180 درجه)
•وقتی از بالا به راکت نگاه می کنید بالکها باید نازک باشند.